Conjugaison:grec ancien/παίω

   Présent : παίω, παίομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	παίω	παίεις	παίει	παίετον	παίετον	παίομεν	παίετε	παίουσῐ/ παίουσῐν
	subjonctif	παίω	παίῃς	παίῃ	παίητον	παίητον	παίωμεν	παίητε	παίωσῐ/ παίωσῐν
	optatif	παίοιμῐ	παίοις	παίοι	παίοιτον	παιοίτην	παίοιμεν	παίοιτε	παίοιεν
	impératif		παῖε	παιέτω	παίετον	παιέτων		παίετε	παιόντων
moyen/ passif	indicatif	παίομαι	παίει/ παίῃ	παίεται	παίεσθον	παίεσθον	παιόμεθᾰ	παίεσθε	παίονται
	subjonctif	παίωμαι	παίῃ	παίηται	παίησθον	παίησθον	παιώμεθᾰ	παίησθε	παίωνται
	optatif	παιοίμην	παίοιο	παίοιτο	παίοισθον	παιοίσθην	παιοίμεθᾰ	παίοισθε	παίοιντο
	impératif		παίου	παιέσθω	παίεσθον	παιέσθων		παίεσθε	παιέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		παίειν				παίεσθαι
participe	m	παίων				παιόμενος
	f	παίουσᾰ				παιομένη
	n	παῖον				παιόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Présent : πήω, πήομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πήω	πήεις	πήει	πήετον	πήετον	πήομεν	πήετε	πήουσῐ/ πήουσῐν
	subjonctif	πήω	πήῃς	πήῃ	πήητον	πήητον	πήωμεν	πήητε	πήωσῐ/ πήωσῐν
	optatif	πήοιμῐ	πήοις	πήοι	πήοιτον	πηοίτην	πήοιμεν	πήοιτε	πήοιεν
	impératif		πῆε	πηέτω	πήετον	πηέτων		πήετε	πηόντων
moyen/ passif	indicatif	πήομαι	πήει/ πήῃ	πήεται	πήεσθον	πήεσθον	πηόμεθᾰ	πήεσθε	πήονται
	subjonctif	πήωμαι	πήῃ	πήηται	πήησθον	πήησθον	πηώμεθᾰ	πήησθε	πήωνται
	optatif	πηοίμην	πήοιο	πήοιτο	πήοισθον	πηοίσθην	πηοίμεθᾰ	πήοισθε	πήοιντο
	impératif		πήου	πηέσθω	πήεσθον	πηέσθων		πήεσθε	πηέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πήειν				πήεσθαι
participe	m	πήων				πηόμενος
	f	πήουσᾰ				πηομένη
	n	πῆον				πηόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπαιον, ἐπαιόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπαιον	ἔπαιες	ἔπαιε/ ἔπαιεν	ἐπαίετον	ἐπαιέτην	ἐπαίομεν	ἐπαίετε	ἔπαιον
moyen/ passif	indicatif	ἐπαιόμην	ἐπαίου	ἐπαίετο	ἐπαίεσθον	ἐπαιέσθην	ἐπαιόμεθᾰ	ἐπαίεσθε	ἐπαίοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : παίσω, παίσομαι, παισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	παίσω	παίσεις	παίσει	παίσετον	παίσετον	παίσομεν	παίσετε	παίσουσῐ/ παίσουσῐν
	optatif	παίσοιμῐ	παίσοις	παίσοι	παίσοιτον	παισοίτην	παίσοιμεν	παίσοιτε	παίσοιεν
moyen	indicatif	παίσομαι	παίσει/ παίσῃ	παίσεται	παίσεσθον	παίσεσθον	παισόμεθᾰ	παίσεσθε	παίσονται
	optatif	παισοίμην	παίσοιο	παίσοιτο	παίσοισθον	παισοίσθην	παισοίμεθᾰ	παίσοισθε	παίσοιντο
passif	indicatif	παισθήσομαι	παισθήσει/ παισθήσῃ	παισθήσεται	παισθήσεσθον	παισθήσεσθον	παισθησόμεθᾰ	παισθήσεσθε	παισθήσονται
	optatif	παισθησοίμην	παισθήσοιο	παισθήσοιτο	παισθήσοισθον	παισθησοίσθην	παισθησοίμεθᾰ	παισθήσοισθε	παισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		παίσειν			παίσεσθαι		παισθήσεσθαι
participe	m	παίσων			παισόμενος		παισθησόμενος
	f	παίσουσᾰ			παισομένη		παισθησομένη
	n	παῖσον			παισόμενον		παισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : παιήσω, παιήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	παιήσω	παιήσεις	παιήσει	παιήσετον	παιήσετον	παιήσομεν	παιήσετε	παιήσουσῐ/ παιήσουσῐν
	optatif	παιήσοιμῐ	παιήσοις	παιήσοι	παιήσοιτον	παιησοίτην	παιήσοιμεν	παιήσοιτε	παιήσοιεν
moyen	indicatif	παιήσομαι	παιήσει/ παιήσῃ	παιήσεται	παιήσεσθον	παιήσεσθον	παιησόμεθᾰ	παιήσεσθε	παιήσονται
	optatif	παιησοίμην	παιήσοιο	παιήσοιτο	παιήσοισθον	παιησοίσθην	παιησοίμεθᾰ	παιήσοισθε	παιήσοιντο
		actif			moyen
infinitif		παιήσειν			παιήσεσθαι
participe	m	παιήσων			παιησόμενος
	f	παιήσουσᾰ			παιησομένη
	n	παίησον			παιησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπαισᾰ, ἐπαισάμην, ἐπαίσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπαισᾰ	ἔπαισᾰς	ἔπαισε/ ἔπαισεν	ἐπαίσᾰτον	ἐπαισάτην	ἐπαίσᾰμεν	ἐπαίσᾰτε	ἔπαισᾰν
	subjonctif	παίσω	παίσῃς	παίσῃ	παίσητον	παίσητον	παίσωμεν	παίσητε	παίσωσῐ/ παίσωσῐν
	optatif	παίσαιμῐ	παίσαις/ παίσειᾰς	παίσαι/ παίσειε/ παίσειεν	παίσαιτον	παισαίτην	παίσαιμεν	παίσαιτε	παίσαιεν/ παίσειᾰν
	impératif		παῖσον	παισάτω	παίσᾰτον	παισάτων		παίσᾰτε	παισάντων
moyen	indicatif	ἐπαισάμην	ἐπαίσω	ἐπαίσᾰτο	ἐπαίσᾰσθον	ἐπαισάσθην	ἐπαισάμεθᾰ	ἐπαίσᾰσθε	ἐπαίσᾰντο
	subjonctif	παίσωμαι	παίσῃ	παίσηται	παίσησθον	παίσησθον	παισώμεθᾰ	παίσησθε	παίσωνται
	optatif	παισαίμην	παίσαιο	παίσαιτο	παίσαισθον	παισαίσθην	παισαίμεθᾰ	παίσαισθε	παίσαιντο
	impératif		παῖσαι	παισάσθω	παίσᾰσθον	παισάσθων		παίσᾰσθε	παισάσθων
passif	indicatif	ἐπαίσθην	ἐπαίσθης	ἐπαίσθη	ἐπαίσθητον	ἐπαισθήτην	ἐπαίσθημεν	ἐπαίσθητε	ἐπαίσθησᾰν
	subjonctif	παισθῶ	παισθῇς	παισθῇ	παισθῆτον	παισθῆτον	παισθῶμεν	παισθῆτε	παισθῶσῐ/ παισθῶσῐν
	optatif	παισθείην	παισθείης	παισθείη	παισθεῖτον/ παισθείητον	παισθείτην/ παισθειήτην	παισθεῖμεν/ παισθείημεν	παισθεῖτε/ παισθείητε	παισθεῖεν/ παισθείησᾰν
	impératif		παίσθητῐ	παισθήτω	παίσθητον	παισθήτων		παίσθητε	παισθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		παῖσαι			παίσᾰσθαι		παισθῆναι
participe	m	παίσᾱς			παισάμενος		παισθείς
	f	παίσᾱσᾰ			παισᾰμένη		παισθεῖσᾰ
	n	παῖσᾰν			παισάμενον		παισθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπαικᾰ, πέπαισμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέπαικᾰ	πέπαικᾰς	πέπαικε/ πέπαικεν	πεπαίκᾰτον	πεπαίκᾰτον	πεπαίκᾰμεν	πεπαίκᾰτε	πεπαίκᾱσῐ/ πεπαίκᾱσῐν
	subjonctif	πεπαικὼς ὦ/ πεπαίκω	πεπαικὼς ᾖς/ πεπαίκῃς	πεπαικὼς ᾖ/ πεπαίκῃ	πεπαικότε ἦτον/ πεπαίκητον	πεπαικότε ἦτον/ πεπαίκητον	πεπαικότες ὦμεν/ πεπαίκωμεν	πεπαικότες ἦτε/ πεπαίκητε	πεπαικότες ὦσῐ/ πεπαίκωσῐ/ πεπαίκωσῐν
	optatif	πεπαικὼς εἴην/ πεπαίκοιμῐ/ πεπαικοίην	πεπαικὼς εἴης/ πεπαίκοις/ πεπαικοίης	πεπαικὼς εἴη/ πεπαίκοι/ πεπαικοίη	πεπαικότε εἴητον/ πεπαικότε εἶτον/ πεπαίκοιτον	πεπαικὀτε εἰήτην/ πεπαικότε εἴτην/ πεπαικοίτην	πεπαικότες εἴημεν/ πεπαικότες εἶμεν/ πεπαίκοιμεν	πεπαικότες εἴητε/ πεπαικότες εἶτε/ πεπαίκοιτε	πεπαικότες εἴησᾰν/ πεπαικότε εἶεν/ πεπαίκοιεν
	impératif		πεπαικὼς ἴσθῐ	πεπαικὼς ἔστω	πεπαικότε ἔστον	πεπαικότε ἔστων		πεπαικότες ἔστε	πεπαικότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	πέπαισμαι	πέπαισαι	πέπαισται	πέπαισθον	πέπαισθον	πεπαίσμεθᾰ	πέπαισθε	πεπαισμένοι εἰσί
	subjonctif	πεπαισμένος ὦ	πεπαισμένος ᾖς	πεπαισμένος ᾖ	πεπαισμένω ἦτον	πεπαισμένω ἦτον	πεπαισμένοι ὦμεν	πεπαισμένοι ἦτε	πεπαισμένοι ὦσῐ/ πεπαισμένοι ὦσῐν
	optatif	πεπαισμένος εἴην	πεπαισμένος εἴης	πεπαισμένος εἴη	πεπαισμένοι εἴητον/ πεπαισμένοι εἶτον	πεπαισμένω εἰήτην/ πεπαισμένω εἴτην	πεπαισμένοι εἴημεν/ πεπαισμένοι εἶμεν	πεπαισμένοι εἴητε/ πεπαισμένοι εἶτε	πεπαισμένοι εἴησᾰν/ πεπαισμένοι εἶεν
	impératif		πέπαισο	πεπαίσθω	πέπαισθον	πεπαίσθων		πέπαισθε	πεπαίσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πεπαικέναι				πεπαῖσθαι
participe	m	πεπαικώς				πεπαισμένος
	f	πεπαικυῖᾰ				πεπαισμένη
	n	πεπαικός				πεπαισμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.