Conjugaison:grec ancien/πείθω

   Présent : πείθω, πείθομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πείθω	πείθεις	πείθει	πείθετον	πείθετον	πείθομεν	πείθετε	πείθουσῐ/ πείθουσῐν
	subjonctif	πείθω	πείθῃς	πείθῃ	πείθητον	πείθητον	πείθωμεν	πείθητε	πείθωσῐ/ πείθωσῐν
	optatif	πείθοιμῐ	πείθοις	πείθοι	πείθοιτον	πειθοίτην	πείθοιμεν	πείθοιτε	πείθοιεν
	impératif		πεῖθε	πειθέτω	πείθετον	πειθέτων		πείθετε	πειθόντων
moyen/ passif	indicatif	πείθομαι	πείθει/ πείθῃ	πείθεται	πείθεσθον	πείθεσθον	πειθόμεθᾰ	πείθεσθε	πείθονται
	subjonctif	πείθωμαι	πείθῃ	πείθηται	πείθησθον	πείθησθον	πειθώμεθᾰ	πείθησθε	πείθωνται
	optatif	πειθοίμην	πείθοιο	πείθοιτο	πείθοισθον	πειθοίσθην	πειθοίμεθᾰ	πείθοισθε	πείθοιντο
	impératif		πείθου	πειθέσθω	πείθεσθον	πειθέσθων		πείθεσθε	πειθέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πείθειν				πείθεσθαι
participe	m	πείθων				πειθόμενος
	f	πείθουσᾰ				πειθομένη
	n	πεῖθον				πειθόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔπειθον, ἐπειθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπειθον	ἔπειθες	ἔπειθε/ ἔπειθεν	ἐπείθετον	ἐπειθέτην	ἐπείθομεν	ἐπείθετε	ἔπειθον
moyen/ passif	indicatif	ἐπειθόμην	ἐπείθου	ἐπείθετο	ἐπείθεσθον	ἐπειθέσθην	ἐπειθόμεθᾰ	ἐπείθεσθε	ἐπείθοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : πεῖθον, πειθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πεῖθον	πεῖθες	πεῖθε/ πεῖθεν	πείθετον	πειθέτην	πείθομεν	πείθετε	πεῖθον
moyen/ passif	indicatif	πειθόμην	πείθου	πείθετο	πείθεσθον	πειθέσθην	πειθόμεθᾰ	πείθεσθε	πείθοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πείσω, πείσομαι, πεισθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πείσω	πείσεις	πείσει	πείσετον	πείσετον	πείσομεν	πείσετε	πείσουσῐ/ πείσουσῐν
	optatif	πείσοιμῐ	πείσοις	πείσοι	πείσοιτον	πεισοίτην	πείσοιμεν	πείσοιτε	πείσοιεν
moyen	indicatif	πείσομαι	πείσει/ πείσῃ	πείσεται	πείσεσθον	πείσεσθον	πεισόμεθᾰ	πείσεσθε	πείσονται
	optatif	πεισοίμην	πείσοιο	πείσοιτο	πείσοισθον	πεισοίσθην	πεισοίμεθᾰ	πείσοισθε	πείσοιντο
passif	indicatif	πεισθήσομαι	πεισθήσει/ πεισθήσῃ	πεισθήσεται	πεισθήσεσθον	πεισθήσεσθον	πεισθησόμεθᾰ	πεισθήσεσθε	πεισθήσονται
	optatif	πεισθησοίμην	πεισθήσοιο	πεισθήσοιτο	πεισθήσοισθον	πεισθησοίσθην	πεισθησοίμεθᾰ	πεισθήσοισθε	πεισθήσοιντο
		actif			moyen		passif
infinitif		πείσειν			πείσεσθαι		πεισθήσεσθαι
participe	m	πείσων			πεισόμενος		πεισθησόμενος
	f	πείσουσᾰ			πεισομένη		πεισθησομένη
	n	πεῖσον			πεισόμενον		πεισθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : πῐθήσω, πῐθήσομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πῐθήσω	πῐθήσεις	πῐθήσει	πῐθήσετον	πῐθήσετον	πῐθήσομεν	πῐθήσετε	πῐθήσουσῐ/ πῐθήσουσῐν
	optatif	πῐθήσοιμῐ	πῐθήσοις	πῐθήσοι	πῐθήσοιτον	πῐθησοίτην	πῐθήσοιμεν	πῐθήσοιτε	πῐθήσοιεν
moyen	indicatif	πῐθήσομαι	πῐθήσει/ πῐθήσῃ	πῐθήσεται	πῐθήσεσθον	πῐθήσεσθον	πῐθησόμεθᾰ	πῐθήσεσθε	πῐθήσονται
	optatif	πῐθησοίμην	πῐθήσοιο	πῐθήσοιτο	πῐθήσοισθον	πῐθησοίσθην	πῐθησοίμεθᾰ	πῐθήσοισθε	πῐθήσοιντο
		actif			moyen
infinitif		πῐθήσειν			πῐθήσεσθαι
participe	m	πῐθήσων			πῐθησόμενος
	f	πῐθήσουσᾰ			πῐθησομένη
	n	πίθησον			πῐθησόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπεισᾰ, ἐπεισάμην, ἐπείσθην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπεισᾰ	ἔπεισᾰς	ἔπεισε/ ἔπεισεν	ἐπείσᾰτον	ἐπεισάτην	ἐπείσᾰμεν	ἐπείσᾰτε	ἔπεισᾰν
	subjonctif	πείσω	πείσῃς	πείσῃ	πείσητον	πείσητον	πείσωμεν	πείσητε	πείσωσῐ/ πείσωσῐν
	optatif	πείσαιμῐ	πείσαις/ πείσειᾰς	πείσαι/ πείσειε/ πείσειεν	πείσαιτον	πεισαίτην	πείσαιμεν	πείσαιτε	πείσαιεν/ πείσειᾰν
	impératif		πεῖσον	πεισάτω	πείσᾰτον	πεισάτων		πείσᾰτε	πεισάντων
moyen	indicatif	ἐπεισάμην	ἐπείσω	ἐπείσᾰτο	ἐπείσᾰσθον	ἐπεισάσθην	ἐπεισάμεθᾰ	ἐπείσᾰσθε	ἐπείσᾰντο
	subjonctif	πείσωμαι	πείσῃ	πείσηται	πείσησθον	πείσησθον	πεισώμεθᾰ	πείσησθε	πείσωνται
	optatif	πεισαίμην	πείσαιο	πείσαιτο	πείσαισθον	πεισαίσθην	πεισαίμεθᾰ	πείσαισθε	πείσαιντο
	impératif		πεῖσαι	πεισάσθω	πείσᾰσθον	πεισάσθων		πείσᾰσθε	πεισάσθων
passif	indicatif	ἐπείσθην	ἐπείσθης	ἐπείσθη	ἐπείσθητον	ἐπεισθήτην	ἐπείσθημεν	ἐπείσθητε	ἐπείσθησᾰν
	subjonctif	πεισθῶ	πεισθῇς	πεισθῇ	πεισθῆτον	πεισθῆτον	πεισθῶμεν	πεισθῆτε	πεισθῶσῐ/ πεισθῶσῐν
	optatif	πεισθείην	πεισθείης	πεισθείη	πεισθεῖτον/ πεισθείητον	πεισθείτην/ πεισθειήτην	πεισθεῖμεν/ πεισθείημεν	πεισθεῖτε/ πεισθείητε	πεισθεῖεν/ πεισθείησᾰν
	impératif		πείσθητῐ	πεισθήτω	πείσθητον	πεισθήτων		πείσθητε	πεισθέντων
		actif			moyen		passif
infinitif		πεῖσαι			πείσᾰσθαι		πεισθῆναι
participe	m	πείσᾱς			πεισάμενος		πεισθείς
	f	πείσᾱσᾰ			πεισᾰμένη		πεισθεῖσᾰ
	n	πεῖσᾰν			πεισάμενον		πεισθέν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔπῐθον, ἐπῐθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔπῐθον	ἔπῐθες	ἔπῐθε/ ἔπῐθεν	ἐπίθετον	ἐπῐθέτην	ἐπίθομεν	ἐπίθετε	ἔπῐθον
	subjonctif	πίθω	πίθῃς	πίθῃ	πίθητον	πίθητον	πίθωμεν	πίθητε	πίθωσῐ/ πίθωσῐν
	optatif	πίθοιμῐ	πίθοις	πίθοι	πίθοιτον	πῐθοίτην	πίθοιμεν	πίθοιτε	πίθοιεν
	impératif		πίθε	πῐθέτω	πίθετον	πῐθέτων		πίθετε	πῐθόντων
moyen	indicatif	ἐπῐθόμην	ἐπίθου	ἐπίθετο	ἐπίθεσθον	ἐπῐθέσθην	ἐπῐθόμεθᾰ	ἐπίθεσθε	ἐπίθοντο
	subjonctif	πίθωμαι	πίθῃ	πίθηται	πίθησθον	πίθησθον	πῐθώμεθᾰ	πίθησθε	πίθωνται
	optatif	πῐθοίμην	πίθοιο	πίθοιτο	πίθοισθον	πῐθοίσθην	πῐθοίμεθᾰ	πίθοισθε	πίθοιντο
	impératif		πῐθοῦ	πῐθέσθω	πίθεσθον	πῐθέσθων		πίθεσθε	πῐθέσθων
		actif			moyen
infinitif		πῐθεῖν			πῐθέσθαι
participe	m	πῐθών			πῐθόμενος
	f	πῐθοῦσᾰ			πῐθομένη
	n	πῐθόν			πῐθόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : πίθον, πῐθόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πίθον	πίθες	πίθε/ πίθεν	πίθετον	πῐθέτην	πίθομεν	πίθετε	πίθον
	subjonctif	πίθω	πίθῃς	πίθῃ	πίθητον	πίθητον	πίθωμεν	πίθητε	πίθωσῐ/ πίθωσῐν
	optatif	πίθοιμῐ	πίθοις	πίθοι	πίθοιτον	πῐθοίτην	πίθοιμεν	πίθοιτε	πίθοιεν
	impératif		πίθε	πῐθέτω	πίθετον	πῐθέτων		πίθετε	πῐθόντων
moyen	indicatif	πῐθόμην	πίθου	πίθετο	πίθεσθον	πῐθέσθην	πῐθόμεθᾰ	πίθεσθε	πίθοντο
	subjonctif	πίθωμαι	πίθῃ	πίθηται	πίθησθον	πίθησθον	πῐθώμεθᾰ	πίθησθε	πίθωνται
	optatif	πῐθοίμην	πίθοιο	πίθοιτο	πίθοισθον	πῐθοίσθην	πῐθοίμεθᾰ	πίθοισθε	πίθοιντο
	impératif		πῐθοῦ	πῐθέσθω	πίθεσθον	πῐθέσθων		πίθεσθε	πῐθέσθων
		actif			moyen
infinitif		πῐθεῖν			πῐθέσθαι
participe	m	πῐθών			πῐθόμενος
	f	πῐθοῦσᾰ			πῐθομένη
	n	πῐθόν			πῐθόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἐπίθησᾰ, ἐπῐθησάμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐπίθησᾰ	ἐπίθησᾰς	ἐπίθησε/ ἐπίθησεν	ἐπῐθήσᾰτον	ἐπῐθησάτην	ἐπῐθήσᾰμεν	ἐπῐθήσᾰτε	ἐπίθησᾰν
	subjonctif	πῐθήσω	πῐθήσῃς	πῐθήσῃ	πῐθήσητον	πῐθήσητον	πῐθήσωμεν	πῐθήσητε	πῐθήσωσῐ/ πῐθήσωσῐν
	optatif	πῐθήσαιμῐ	πῐθήσαις/ πῐθήσειᾰς	πῐθήσαι/ πῐθήσειε/ πῐθήσειεν	πῐθήσαιτον	πῐθησαίτην	πῐθήσαιμεν	πῐθήσαιτε	πῐθήσαιεν/ πῐθήσειᾰν
	impératif		πίθησον	πῐθησάτω	πῐθήσᾰτον	πῐθησάτων		πῐθήσᾰτε	πῐθησάντων
moyen	indicatif	ἐπῐθησάμην	ἐπῐθήσω	ἐπῐθήσᾰτο	ἐπῐθήσᾰσθον	ἐπῐθησάσθην	ἐπῐθησάμεθᾰ	ἐπῐθήσᾰσθε	ἐπῐθήσᾰντο
	subjonctif	πῐθήσωμαι	πῐθήσῃ	πῐθήσηται	πῐθήσησθον	πῐθήσησθον	πῐθησώμεθᾰ	πῐθήσησθε	πῐθήσωνται
	optatif	πῐθησαίμην	πῐθήσαιο	πῐθήσαιτο	πῐθήσαισθον	πῐθησαίσθην	πῐθησαίμεθᾰ	πῐθήσαισθε	πῐθήσαιντο
	impératif		πίθησαι	πῐθησάσθω	πῐθήσᾰσθον	πῐθησάσθων		πῐθήσᾰσθε	πῐθησάσθων
		actif			moyen
infinitif		πῐθῆσαι			πῐθήσᾰσθαι
participe	m	πῐθήσᾱς			πῐθησάμενος
	f	πῐθήσᾱσᾰ			πῐθησᾰμένη
	n	πίθησᾰν			πῐθησάμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέπεικᾰ, πέπεισμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέπεικᾰ	πέπεικᾰς	πέπεικε/ πέπεικεν	πεπείκᾰτον	πεπείκᾰτον	πεπείκᾰμεν	πεπείκᾰτε	πεπείκᾱσῐ/ πεπείκᾱσῐν
	subjonctif	πεπεικὼς ὦ/ πεπείκω	πεπεικὼς ᾖς/ πεπείκῃς	πεπεικὼς ᾖ/ πεπείκῃ	πεπεικότε ἦτον/ πεπείκητον	πεπεικότε ἦτον/ πεπείκητον	πεπεικότες ὦμεν/ πεπείκωμεν	πεπεικότες ἦτε/ πεπείκητε	πεπεικότες ὦσῐ/ πεπείκωσῐ/ πεπείκωσῐν
	optatif	πεπεικὼς εἴην/ πεπείκοιμῐ/ πεπεικοίην	πεπεικὼς εἴης/ πεπείκοις/ πεπεικοίης	πεπεικὼς εἴη/ πεπείκοι/ πεπεικοίη	πεπεικότε εἴητον/ πεπεικότε εἶτον/ πεπείκοιτον	πεπεικὀτε εἰήτην/ πεπεικότε εἴτην/ πεπεικοίτην	πεπεικότες εἴημεν/ πεπεικότες εἶμεν/ πεπείκοιμεν	πεπεικότες εἴητε/ πεπεικότες εἶτε/ πεπείκοιτε	πεπεικότες εἴησᾰν/ πεπεικότε εἶεν/ πεπείκοιεν
	impératif		πεπεικὼς ἴσθῐ	πεπεικὼς ἔστω	πεπεικότε ἔστον	πεπεικότε ἔστων		πεπεικότες ἔστε	πεπεικότες ὄντων
moyen/ passif	indicatif	πέπεισμαι	πέπεισαι	πέπεισται	πέπεισθον	πέπεισθον	πεπείσμεθᾰ	πέπεισθε	πεπεισμένοι εἰσί
	subjonctif	πεπεισμένος ὦ	πεπεισμένος ᾖς	πεπεισμένος ᾖ	πεπεισμένω ἦτον	πεπεισμένω ἦτον	πεπεισμένοι ὦμεν	πεπεισμένοι ἦτε	πεπεισμένοι ὦσῐ/ πεπεισμένοι ὦσῐν
	optatif	πεπεισμένος εἴην	πεπεισμένος εἴης	πεπεισμένος εἴη	πεπεισμένοι εἴητον/ πεπεισμένοι εἶτον	πεπεισμένω εἰήτην/ πεπεισμένω εἴτην	πεπεισμένοι εἴημεν/ πεπεισμένοι εἶμεν	πεπεισμένοι εἴητε/ πεπεισμένοι εἶτε	πεπεισμένοι εἴησᾰν/ πεπεισμένοι εἶεν
	impératif		πέπεισο	πεπείσθω	πέπεισθον	πεπείσθων		πέπεισθε	πεπείσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		πεπεικέναι				πεπεῖσθαι
participe	m	πεπεικώς				πεπεισμένος
	f	πεπεικυῖᾰ				πεπεισμένη
	n	πεπεικός				πεπεισμένον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Parfait : πέποιθᾰ

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	πέποιθᾰ	πέποιθᾰς	πέποιθε/ πέποιθεν	πεποίθᾰτον	πεποίθᾰτον	πεποίθᾰμεν	πεποίθᾰτε	πεποίθᾱσῐ/ πεποίθᾱσῐν
	subjonctif	πεποιθὼς ὦ/ πεποίθω	πεποιθὼς ᾖς/ πεποίθῃς	πεποιθὼς ᾖ/ πεποίθῃ	πεποιθότε ἦτον/ πεποίθητον	πεποιθότε ἦτον/ πεποίθητον	πεποιθότες ὦμεν/ πεποίθωμεν	πεποιθότες ἦτε/ πεποίθητε	πεποιθότες ὦσῐ/ πεποίθωσῐ/ πεποίθωσῐν
	optatif	πεποιθὼς εἴην/ πεποίθοιμῐ/ πεποιθοίην	πεποιθὼς εἴης/ πεποίθοις/ πεποιθοίης	πεποιθὼς εἴη/ πεποίθοι/ πεποιθοίη	πεποιθότε εἴητον/ πεποιθότε εἶτον/ πεποίθοιτον	πεποιθὀτε εἰήτην/ πεποιθότε εἴτην/ πεποιθοίτην	πεποιθότες εἴημεν/ πεποιθότες εἶμεν/ πεποίθοιμεν	πεποιθότες εἴητε/ πεποιθότες εἶτε/ πεποίθοιτε	πεποιθότες εἴησᾰν/ πεποιθότε εἶεν/ πεποίθοιεν
	impératif		πεποιθὼς ἴσθῐ	πεποιθὼς ἔστω	πεποιθότε ἔστον	πεποιθότε ἔστων		πεποιθότες ἔστε	πεποιθότες ὄντων
		actif
infinitif		πεποιθέναι
participe	m	πεποιθώς
	f	πεποιθυῖᾰ
	n	πεποιθός
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Plus-que-parfait : ἐπεποίθειν/ἐπεποίθη

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἐπεποίθειν/ ἐπεποίθη	ἐπεποίθεις/ ἐπεποίθης	ἐπεποίθει/ ἐπεποίθειν	ἐπεποίθετον	ἐπεποιθέτην	ἐπεποίθεμεν	ἐπεποίθετε	ἐπεποίθεσᾰν
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.