Conjugaison:grec ancien/ἀναπαύω
Conjugaison du verbe ἀναπαύω
Voix active
| Voix active | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Temps | Mode | Indicatif | Impératif | Subjonctif | Optatif | Infinitif | Participe | |
| Temps principaux | Temps secondaires | |||||||
| Présent et imparfait |
1S | ἀναπαύω | ἀνέπαυον | ἀναπαύω | ἀναπαύοιμι | παύειν | M. ἀναπαύων | |
| 2S | ἀναπαύεις | ἀνέπαυες | ἀναπαῦε | ἀναπαύῃς | ἀναπαύοις | ἀναπαύοντος | ||
| 3S | ἀναπαύει | ἀνέπαυε(ν) | ἀναπαυέτω | ἀναπαύῃ | ἀναπαύοι | |||
| 1P | ἀναπαύομεν | ἀνεπαύομεν | ἀναπαύωμεν | ἀναπαύοιμεν | F. ἀναπαύουσα | |||
| 2P | ἀναπαύετε | ἀνεπαύετε | ἀναπαύετε | ἀναπαύητε | ἀναπαύοιτε | ἀναπαυούσης | ||
| 3P | ἀναπαύουσι(ν) | ἀνέπαυον | ἀναπαυόντων | ἀναπαύωσι(ν) | ἀναπαύοιεν | |||
| 2D | ἀναπαύετον | ἀνεπαυέτην | ἀναπαύετον | ἀναπαύητον | ἀναπαυοίτην | N. ἀναπαῦον | ||
| 3D | ἀναπαύετον | ἀνεπαυέτην | ἀναπαυέτων | ἀναπαύητον | ἀναπαυοίτην | ἀναπαύοντος | ||
| Futur | 1S | ἀναπαύσω | ἀναπαύσοιμι | παύσειν | M. ἀναπαύσων | |||
| 2S | ἀναπαύσεις | ἀναπαύσοις | ἀναπαύσοντος | |||||
| 3S | ἀναπαύσει | ἀναπαύσοι | ||||||
| 1P | ἀναπαύσομεν | ἀναπαύσοιμεν | F. ἀναπαύσουσα | |||||
| 2P | ἀναπαύσετε | ἀναπαύσοιτε | ἀναπαυσούσης | |||||
| 3P | ἀναπαύσουσι(ν) | ἀναπαύσοιεν | ||||||
| 2D | ἀναπαύσετον | ἀναπαυσοίτην | N. ἀναπαῦσον | |||||
| 3D | ἀναπαύσετον | ἀναπαυσοίτην | ἀναπαύσοντος | |||||
| Aoriste | 1S | ἀνέπαυσα | ἀναπαύσω | ἀναπαύσαιμι | παῦσαι | M. ἀναπαύσας | ||
| 2S | ἀνέπαυσας | ἀνπαῦσον | ἀναπαύσῃς | ἀναπαύσειας | ἀναπαύσαντος | |||
| 3S | ἀνέπαυσε(ν) | ἀναπαυσάτω | ἀναπαύσῃ | ἀναπαύσειε | ||||
| 1P | ἀνεπαύσαμεν | ἀναπαύσωμεν | ἀναπαύσαιμεν | F. ἀναπαύσασα | ||||
| 2P | ἀνεπαύσατε | ἀναπαύσατε | ἀναπαύσητε | ἀναπαύσαιτε | ἀναπαυσάσης | |||
| 3P | ἀνέπαυσαν | ἀναπαυσάντων | ἀναπαύσωσι(ν) | ἀναπαύσειαν | ||||
| 2D | ἀνεπαυσάτην | ἀναπαύσατον | ἀναπαύσητον | ἀναπαυσαίτην | N. ἀναπαῦσαν | |||
| 3D | ἀνεπαυσάτην | ἀναπαυσάντων | ἀναπαύσητον | ἀναπαυσαίτην | ἀναπαύσαντος | |||
| Parfait et plus-que-parfait |
1S | ἀναπέπαυϰα | ἀνεπεπαύϰειν ou -ϰη | ἀναπεπαύϰω | ἀναπέπαύϰοιμι | ἀναπεπαυϰέναι | M. ἀναπεπαυϰώς | |
| 2S | ἀναπέπαυϰας | ἀνεπεπαύϰεις ou -ϰης | ἀναπεπαύϰῃς | ἀναπεπαύϰοις | ἀναπεπαυϰότος | |||
| 3S | ἀναπέπαυϰε(ν) | ἀνεπεπαύϰει(ν) | ἀναπεπαύϰῃ | ἀναπεπαύϰοι | ||||
| 1P | ἀναπεπαύϰαμεν | ἀνεπεπαύϰειμεν | ἀναπεπαύϰωμεν | ἀναπεπαύϰοιμεν | F. ἀναπεπαυϰυῖα | |||
| 2P | ἀναπεπαύϰατε | ἀνεπεπαύϰειτε | ἀναπεπαύϰητε | ἀναπεπαύϰοιτε | ἀναπεπαυϰυίας | |||
| 3P | ἀναπεπαύϰασι(ν) | ἀνεπεπαύϰεισαν (-ϰεισαν) | ἀναπεπαύϰωσι(ν) | ἀναπεπαύϰοιεν | ||||
| 2D | ἀναπεπαύϰατον | ἀνεπεπαυϰείτην | ἀναπεπαύϰητον | ἀναπεπαυϰοίτην | N. ἀναπεπαυϰός | |||
| 3D | ἀναπεπαύϰατον | ἀνεπεπαυϰείτην | ἀναπεπαύϰητον | ἀναπεπαυϰοίτην | ἀναπεπαυϰότος | |||
Voix passive
| Voix passive | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Temps | Mode | Indicatif | Impératif | Subjonctif | Optatif | Infinitif | Participe | |
| Temps principaux | Temps secondaires | |||||||
| Présent et imparfait |
1S | ἀναπαύομαι | επαυόμην | ἀναπαύωμαι | ἀναπαυοίμην | παύεσθαι | M. ἀναπαυόμενος | |
| 2S | ἀναπαύει | επαύου | ἀναπαύου | ἀναπαύῃ | ἀναπαύοιο | ἀναπαυομένου | ||
| 3S | ἀναπαύεται | επαύετο | ἀναπαυέσθω | ἀναπαύηται | ἀναπαύοιτο | |||
| 1P | ἀναπαυόμεθα | επαυόμεθα | ἀναπαυώμεθα | ἀναπαυοίμεθα | F. ἀναπαυομένη | |||
| 2P | ἀναπαύεσθε | επαύεσθε | ἀναπαύεσθε | ἀναπαύησθε | ἀναπαύοισθε | ἀναπαυομένης | ||
| 3P | ἀναπαύονται | επαύοντο | ἀναπαυέσθων | ἀναπαύωνται | ἀναπαύοιντο | |||
| 2D | ἀναπαύεσθον | επαυέσθην | ἀναπαύεσθον | ἀναπαύησθον | ἀναπαυοίσθην | N. ἀναπαυόμενος | ||
| 3D | ἀναπαύεσθον | επαυέσθην | ἀναπαυέσθων | ἀναπαύησθον | ἀναπαυοίσθην | ἀναπαυομένου | ||
| Futur | 1S | ἀναπαυθήσομαι | ἀναπαυθησοίμην | παυθήσεσθαι | M. ἀναπαυθησόμενος | |||
| 2S | ἀναπαυθήσει | ἀναπαυθήσοιο | ἀναπαυθησομένου | |||||
| 3S | ἀναπαυθήσεται | ἀναπαυθήσοιτο | ||||||
| 1P | ἀναπαυθησόμεθα | ἀναπαυθησοίμεθα | F. ἀναπαυθησομένη | |||||
| 2P | ἀναπαυθήσεσθε | ἀναπαυθήσοισθε | ἀναπαυθησομένης | |||||
| 3P | ἀναπαυθήσονται | ἀναπαυθήσοιντο | ||||||
| 2D | ἀναπαύθήσεσθον | ἀναπαυθησοίσθην | N. ἀναπαυθησόμενον | |||||
| 3D | ἀναπαυθήσεσθον | ἀναπαυθησοίσθην | ἀναπαυθησομένου | |||||
| Aoriste | 1S | έπαύθην | ἀναπαυθῶ | ἀναπαυθείην | παυθῆναι | M. ἀναπαυθείς | ||
| 2S | επαύθης | ἀναπαύθητι | ἀναπαυθῇς | ἀναπαυθείης | ἀναπαυθέντος | |||
| 3S | επαύθη | ἀναπαυθήτω | ἀναπαυθῇ | ἀναπαυσείη | ||||
| 1P | επαύθημεν | ἀναπαυθῶμεν | ἀναπαυθεῖμεν | F. ἀναπαυθεῖσα | ||||
| 2P | επαύθητε | ἀναπαύθητε | ἀναπαυθῆτε | ἀναπαυθεῖτε | ἀναπαυθεῖσης | |||
| 3P | επαύθησαν | ἀναπαυθέντων | ἀναπαυθῶσι | ἀναπαυθεῖεν | ||||
| 2D | επαυθήτην | ἀναπαύθητον | ἀναπαυθῆτον | ἀναπαυθείτην | N. ἀναπαυθέν | |||
| 3D | επαυθήτην | ἀναπαυθήτων | ἀναπαυθῆτον | ἀναπαυθείτην | ἀναπαυθέντος | |||
| Parfait et plus-que-parfait |
1S | ἀναπέπαυμαι | ἀνεπεπαύμην | ἀναπεπαυμένος ὦ | ἀναπεπαυμένος εἴην | ἀναπεπαύσθαι | M. ἀναπεπαυμένος | |
| 2S | ἀναπέπαυσαι | ἀνεπέπαυσο | ἀναπέπαυσο | ἀναπεπαυμένος ᾔς | ἀναπεπαυμένος εἴης | ἀναπεπαυμένου | ||
| 3S | ἀναπέπαυται | ἀνεπέπαυτο | ἀναπεπαύσθω | ἀναπεπαυμένος ᾔ | ἀναπεπαυμένος εἴη | |||
| 1P | ἀναπέπαύμεθα | ἀνεπεπαύμεθα | ἀναπεπαυμένοι ὦμεν | ἀναπεπαυμένοι εἴμεν | F. ἀναπεπαυμένη | |||
| 2P | ἀναπέπαυσθε | ἀνεπέπαυσθε | ἀναπέπαυσθε | ἀναπεπαυμένοι ἦτε | ἀναπεπαυμένοι εἴτε | ἀναπεπαυμένης | ||
| 3P | ἀναπέπαυνται | ἀνεπέπαυντο | ἀναπεπαύσθων | ἀναπεπαυμένοι ὦσι(ν) | ἀναπεπαυμένοι εἴεν | |||
| 2D | ἀναπέπαυσθον | ἀνεπεπαύσθην | ἀναπέπαυσθον | ἀναπεπαυμένω ἦτον | ἀναπεπαυμένω εἴτην | N. ἀναπεπαυμένον | ||
| 3D | ἀναπέπαυσθον | ἀνεπεπαύσθην | ἀναπεπαύσθων | ἀναπεπαυμένω ἦτον | ἀναπεπαυμένω εἴτην | ἀναπεπαυμένου | ||
| Futur ANTERIEUR |
1S | ἀναπεπαύσομαι | ἀναπεπαυσοίμην | ἀναπεπαύσεσθαι | M. ἀναπεπαυσομένος | |||
| 2S | ἀναπεπαύσει | ἀναπεπαύσοιο | ἀναπεπαυσομένου | |||||
| 3S | ἀναπεπαύσεται | ἀναπεπαύσοιτο | ||||||
| 1P | ἀναπεπαυσόμεθα | ἀναπεπαυσοίμεθα | F. ἀναπεπαυσομένη | |||||
| 2P | ἀναπεπαύσεσθε | ἀναπεπαύσοισθε | ἀναπεπαυσομένης | |||||
| 3P | ἀναπεπαύσονται | ἀναπεπαύσοιντο | ||||||
| 2D | ἀναπεπαύσεσθον | ἀναπεπαυσοίσθην | N. ἀναπεπαυσόμενον | |||||
| 3D | ἀναπεπαύσεσθον | ἀναπεπαυσοίσθην | ἀναπεπαυσομένου | |||||
Voix moyenne
| Voix moyenne | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Temps | Mode | Indicatif | Impératif | Subjonctif | Optatif | Infinitif | Participe | |
| Temps principaux | Temps secondaires | |||||||
| Présent et imparfait |
1S | ἀναπαύομαι | ἀνεπαυόμην | ἀναπαύωμαι | ἀναπαυοίμην | παύεσθαι | M. ἀναπαυόμενος | |
| 2S | ἀναπαύει | ἀνεπαύου | ἀναπαύου | ἀναπαύῃ | ἀναπαύοιο | ἀναπαυομένου | ||
| 3S | ἀναπαύεται | ἀνεπαύετο | ἀναπαυέσθω | ἀναπαύηται | ἀναπαύοιτο | |||
| 1P | ἀναπαυόμεθα | ἀνεπαυόμεθα | ἀναπαυώμεθα | ἀναπαυοίμεθα | F. ἀναπαυομένη | |||
| 2P | ἀναπαύεσθε | ἀνεπαύεσθε | ἀναπαύεσθε | ἀναπαύησθε | ἀναπαύοισθε | ἀναπαυομένης | ||
| 3P | ἀναπαύονται | ἀνεπαύοντο | ἀναπαυέσθων | ἀναπαύωνται | ἀναπαύοιντο | |||
| 2D | ἀναπαύεσθον | ἀνεπαυέσθην | ἀναπαύεσθον | ἀναπαύησθον | ἀναπαυοίσθην | N. ἀναπαυόμενος | ||
| 3D | ἀναπαύεσθον | ἀνεπαυέσθην | ἀναπαυέσθων | ἀναπαύησθον | ἀναπαυοίσθην | ἀναπαυομένου | ||
| Futur | 1S | ἀναπαύσομαι | ἀναπαυσοίμην | παύσεσθαι | M. ἀναπαυσόμενος | |||
| 2S | ἀναπαύσει (παύσῃ) | ἀναπαύσoιo | ἀναπαυσομένου | |||||
| 3S | ἀναπαύσεται | ἀναπαύσοιτο | ||||||
| 1P | ἀναπαυσόμεθα | ἀναπαυσοίμεθα | F. ἀναπαυσομένη | |||||
| 2P | ἀναπαύσεσθε | ἀναπαύσοισθε | ἀναπαυσομένης | |||||
| 3P | ἀναπαύσονται | ἀναπαύσοιντο | ||||||
| 2D | ἀναπαύσεσθον | ἀναπαυσοίσθην | N. ἀναπαυσόμενον | |||||
| 3D | ἀναπαύσεσθον | ἀναπαυσοίσθην | ἀναπαυσομένου | |||||
| Aoriste | 1S | ἀνεπαυσάνην | ἀναπαύσωμαι | ἀναπαυσαίμην | παύσασθαι | M. ἀναπαυσάμενος | ||
| 2S | ἀνεπαύσω | ἀνπαῦσαι | ἀναπαύσῃ | ἀναπαύσαιο | ἀναπαυσαμένου | |||
| 3S | ἀνεπαύσατο | ἀναπαυσάσθω | ἀναπαύσηται | ἀναπαύσαιτο | ||||
| 1P | ἀνεπαυσάμεθα | ἀναπαυσώμεθα | ἀναπαυσαίμεθα | F. ἀναπαυσαμέμη | ||||
| 2P | ἀνεπαύσασθε | ἀναπαύσασθε | ἀναπαύσησθε | ἀναπαύσαισθε | ἀναπαυσαμένης | |||
| 3P | ἀνεπαύσαντο | ἀναπαυσάσθων | ἀναπαύσωνται | ἀναπαύσαιντο | ||||
| 2D | ἀνεπαυσάσθην | ἀναπαύσασθον | ἀναπαύσησθον | ἀναπαυσαίσθην | N. ἀναπαυσάμενον | |||
| 3D | ἀνεπαυσάσθην | ἀναπαυσάσθων | ἀναπαύσησθον | ἀναπαυσαίσθην | ἀναπαυσαμένου | |||
| Parfait et plus-que-parfait |
1S | ἀναπέπαυμαι | ἀνεπεπαύμην | ἀναπεπαυμένος ὦ | ἀναπεπαυμένος εἴην | ἀναπεπαύσθαι | M. ἀναπεπαυμένος | |
| 2S | ἀναπέπαυσαι | ἀνεπέπαυσο | ἀναπέπαυσο | ἀναπεπαυμένος ᾔς | ἀναπεπαυμένος εἴης | ἀναπεπαυμένου | ||
| 3S | ἀναπέπαυται | ἀνεπέπαυτο | ἀναπεπαύσθω | ἀναπεπαυμένος ᾔ | ἀναπεπαυμένος εἴη | |||
| 1P | ἀναπέπαύμεθα | ἀνεπεπαύμεθα | ἀναπεπαυμένοι ὦμεν | ἀναπεπαυμένοι εἴμεν | F. ἀναπεπαυμένη | |||
| 2P | ἀναπέπαυσθε | ἀνεπέπαυσθε | ἀναπέπαυσθε | ἀναπεπαυμένοι ἦτε | ἀναπεπαυμένοι εἴτε | ἀναπεπαυμένης | ||
| 3P | ἀναπέπαυνται | ἀνεπέπαυντο | ἀναπεπαύσθων | ἀναπεπαυμένοι ὦσι(ν) | ἀναπεπαυμένοι εἴεν | |||
| 2D | ἀναπέπαυσθον | ἀνεπεπαύσθην | ἀναπέπαυσθον | ἀναπεπαυμένω ἦτον | ἀναπεπαυμένω εἴτην | N. ἀναπεπαυμένον | ||
| 3D | ἀναπέπαυσθον | ἀνεπεπαύσθην | ἀναπεπαύσθων | ἀναπεπαυμένω ἦτον | ἀναπεπαυμένω εἴτην | ἀναπεπαυμένου | ||