Conjugaison:latin/complaceo

Conjugaison de complaceō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
complacēre complacuisse complacitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
complacērī complacitus, -a, -um esse complacitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
complacitum, complacitū

Participe présent actif
complacens, -entis
Participe futur actif
complacitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
complacitus, -a, -um
Adjectif verbal
complacendus, -a, -um

  Nominatif : complacēre
Accusatif : complacēre
Accusatif avec prép. : complacendum
Génitif : complacendī
Datif : complacendō
Ablatif : complacendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
complacē
complacēte

Futur
2PS : complacētō
3PS : complacētō
2PP : complacētōte
3PP : complacentō

  Présent
complacēre
complacēminī

Futur
2PS : complacētor
3PS : complacētor
2PP : -
3PP : complacentor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
complaceō complacēbam complacēbō
complacēs complacēbās complacēbis
complacēt complacēbat complacēbit
complacēmus complacēbāmus complacēbimus
complacētis complacēbātis complacēbitis
complacent complacēbant complacēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
complacuī complacueram complacuerō
complacuistī complacuerās complacueris
complacuit complacuerat complacuerit
complacuimus complacuerāmus complacuerimus
complacuistis complacueratis complacueritis
complacuērunt (complacuēre) complacuerant complacuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
complaceam complacērem
complaceās complacērēs
complaceat complacēret
complaceāmus complacērēmus
complaceātis complacērētis
complaceant complacērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
complacuerim complacuissem
complacuerīs complacuissēs
complacuerit complacuisset
complacuerīmus complacuissēmus
complacuerītis complacuissētis
complacuerint complacuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
complaceor complacēbar complacēbor
complacēris (complacēre) complacēbāris (complacēbāre) complacēberis (complacēbere)
complacētur complacēbātur complacēbitur
complacēmur complacēbāmur complacēbimur
complacēminī complacēbāminī complacēbiminī
complacentur complacēbantur complacēbuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
complacitus sum complacitus eram complacitus erō
complacitus es complacitus erās complacitus eris
complacitus est complacitus erat complacitus erit
complaciti sumus complaciti erāmus complaciti erimus
complaciti estis complaciti erātis complaciti eritis
complaciti sunt complaciti erant complaciti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
complacear complacērer
complaceāris (complaceāre) complacērēris (complacērēre)
complaceātur complacērētur
complaceāmur complacērēmur
complaceāminī complacērēminī
complaceantur complacērentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
complacitus sim complacitus essem
complacitus sīs complacitus essēs
complacitus sit complacitus esset
complaciti sīmus complaciti essēmus
complaciti sītis complaciti essētis
complaciti sint complaciti essent

Conjugaison de complaceō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
complacēre complacitus, -a, -um esse complacitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
complacitum, complacitū

Participe présent actif
complacens, -entis
Participe futur actif
complacitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
complacendus, -a, -um

  Nominatif : complacēre
Accusatif : complacēre
Accusatif avec prép. : complacendum
Génitif : complacendī
Datif : complacendō
Ablatif : complacendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
complacē
complacēte

Futur
2PS : complacētō
3PS : complacētō
2PP : complacētōte
3PP : complacentō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
complaceō complacēbam complacēbō
complacēs complacēbās complacēbis
complacēt complacēbat complacēbit
complacēmus complacēbāmus complacēbimus
complacētis complacēbātis complacēbitis
complacent complacēbant complacēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
complacitus, -a sum complacitus, -a eram complacitus, -a erō
complacitus, -a es complacitus, -a erās complacitus, -a eris
complacitus, -a, -um est complacitus, -a, -um erat complacitus, -a, -um erit
complacitī, -ae, -a sumus complacitī, -ae, -a erāmus complacitī, -ae, -a erimus
complacitī, -ae, -a estis complacitī, -ae, -a erātis complacitī, -ae, -a eritis
complacitī, -ae, -a sunt complacitī, -ae, -a erant complacitī, -ae, -a erint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
complaceam complacērem
complaceās complacērēs
complaceat complacēret
complaceāmus complacērēmus
complaceātis complacērētis
complaceant complacērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
complacitus, -a sim complacitus, -a essem
complacitus, -a sīs complacitus, -a essēs
complacitus, -a, -um sit complacitus, -a, -um esset
complacitī, -ae, -a sīmus complacitī, -ae, -a essēmus
complacitī, -ae, -a sitis complacitī, -ae, -a essētis
complacitī, -ae, -a sint complacitī, -ae, -a essent