Conjugaison:latin/conquiro


Conjugaison de conquirō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
conquirere conquisivisse (conquisisse) conquisitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
conquirī conquisitus, -a, -um esse conquisitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conquisitum, conquisitū

Participe présent actif
conquirens, -entis
Participe futur actif
conquisitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conquisitus, -a, -um
Adjectif verbal
conquirendus, -a, -um

  Nominatif : conquirere
Accusatif : conquirere
Accusatif avec prép. : conquirendum
Génitif : conquirendī
Datif : conquirendō
Ablatif : conquirendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
conquire
conquirite

Futur
2PS : conquiritō
3PS : conquiritō
2PP : conquiritōte
3PP : conquiruntō

  Présent
conquirere
conquiriminī

Futur
2PS : conquiritor
3PS : conquiritor
2PP : -
3PP : conquiruntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conquirō conquirēbam conquiram
conquiris conquirēbās conquirēs
conquirit conquirēbat conquiret
conquirimus conquirēbāmus conquirēmus
conquiritis conquirēbātis conquirētis
conquirunt conquirēbant conquirent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conquisivī conquisiveram (conquisieram) conquisiverō (conquisierō)
conquisivistī (conquisisti) conquisiverās (conquisierās) conquisiveris (conquisieris)
conquisivit conquisiverat (conquisierat) conquisiverit (conquisierit)
conquisivimus conquisiverāmus (conquisierāmus) conquisiverimus (conquisierimus)
conquisivistis (conquisistis) conquisiveratis (conquisierātis) conquisiveritis (conquisieritis)
conquisivērunt (conquisivēre) (conquisierunt) conquisiverant (conquisierant) conquisiverint (conquisierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
conquiram conquirerem
conquirās conquirerēs
conquirat conquireret
conquirāmus conquirerēmus
conquirātis conquirerētis
conquirant conquirerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
conquisiverim (conquisierim) conquisivissem (conquisissem)
conquisiverīs (conquisierīs) conquisivissēs (conquisissēs)
conquisiverit (conquisierit) conquisivisset (conquisisset)
conquisiverīmus (conquisierīmus) conquisivissēmus (conquisissēmus)
conquisiverītis (conquisierītis) conquisivissētis (conquisissētis)
conquisiverint (conquisierint) conquisivissent (conquisissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conquiror conquirēbar conquirar
conquireris (conquirere) conquirēbāris (conquirēbāre) conquirēris (conquirēre)
conquiritur conquirēbātur conquirētur
conquirimur conquirēbāmur conquirēmur
conquiriminī conquirēbāminī conquirēminī
conquiruntur conquirēbantur conquirentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conquisitus sum conquisitus eram conquisitus erō
conquisitus es conquisitus erās conquisitus eris
conquisitus est conquisitus erat conquisitus erit
conquisiti sumus conquisiti erāmus conquisiti erimus
conquisiti estis conquisiti erātis conquisiti eritis
conquisiti sunt conquisiti erant conquisiti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conquirar conquirerer
conquirāris (conquirāre) conquirerēris (conquirerēre)
conquirātur conquirerētur
conquirāmur conquirerēmur
conquirāminī conquirerēminī
conquirantur conquirerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conquisitus sim conquisitus essem
conquisitus sīs conquisitus essēs
conquisitus sit conquisitus esset
conquisiti sīmus conquisiti essēmus
conquisiti sītis conquisiti essētis
conquisiti sint conquisiti essent