Conjugaison:latin/dispello


Conjugaison de dispellō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dispellere dispulisse dispulsūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dispellī dispulsus, -a, -um esse dispulsum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dispulsum, dispulsū

Participe présent actif
dispellens, -entis
Participe futur actif
dispulsūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dispulsus, -a, -um
Adjectif verbal
dispellendus, -a, -um

  Nominatif : dispellere
Accusatif : dispellere
Accusatif avec prép. : dispellendum
Génitif : dispellendī
Datif : dispellendō
Ablatif : dispellendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dispelle
dispellite

Futur
2PS : dispellitō
3PS : dispellitō
2PP : dispellitōte
3PP : dispelluntō

  Présent
dispellere
dispelliminī

Futur
2PS : dispellitor
3PS : dispellitor
2PP : -
3PP : dispelluntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispellō dispellēbam dispellam
dispellis dispellēbās dispellēs
dispellit dispellēbat dispellet
dispellimus dispellēbāmus dispellēmus
dispellitis dispellēbātis dispellētis
dispellunt dispellēbant dispellent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispulī dispuleram dispulerō
dispulistī dispulerās dispuleris
dispulit dispulerat dispulerit
dispulimus dispulerāmus dispulerimus
dispulistis dispuleratis dispuleritis
dispulērunt (dispulēre) dispulerant dispulerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dispellam dispellerem
dispellās dispellerēs
dispellat dispelleret
dispellāmus dispellerēmus
dispellātis dispellerētis
dispellant dispellerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispulerim dispulissem
dispulerīs dispulissēs
dispulerit dispulisset
dispulerīmus dispulissēmus
dispulerītis dispulissētis
dispulerint dispulissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispellor dispellēbar dispellar
dispelleris (dispellere) dispellēbāris (dispellēbāre) dispellēris (dispellēre)
dispellitur dispellēbātur dispellētur
dispellimur dispellēbāmur dispellēmur
dispelliminī dispellēbāminī dispellēminī
dispelluntur dispellēbantur dispellentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispulsus sum dispulsus eram dispulsus erō
dispulsus es dispulsus erās dispulsus eris
dispulsus est dispulsus erat dispulsus erit
dispulsi sumus dispulsi erāmus dispulsi erimus
dispulsi estis dispulsi erātis dispulsi eritis
dispulsi sunt dispulsi erant dispulsi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dispellar dispellerer
dispellāris (dispellāre) dispellerēris (dispellerēre)
dispellātur dispellerētur
dispellāmur dispellerēmur
dispellāminī dispellerēminī
dispellantur dispellerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispulsus sim dispulsus essem
dispulsus sīs dispulsus essēs
dispulsus sit dispulsus esset
dispulsi sīmus dispulsi essēmus
dispulsi sītis dispulsi essētis
dispulsi sint dispulsi essent