Conjugaison:latin/dispicio


Conjugaison de dispiciō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dispicĕre dispexisse dispectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dispicī dispectus, -a, -um esse dispectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dispectum, dispectū

Participe présent actif
dispiciens, -entis
Participe futur actif
dispectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dispectus, -a, -um
Adjectif verbal
dispiciendus, -a, -um

  Nominatif : dispicĕre
Accusatif : dispicĕre
Accusatif avec prép. : dispiciendum
Génitif : dispiciendī
Datif : dispiciendō
Ablatif : dispiciendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dispice
dispicite

Futur
2PS : dispicitō
3PS : dispicitō
2PP : dispicitōte
3PP : dispiciuntō

  Présent
dispicĕre
dispiciminī

Futur
2PS : dispicitor
3PS : dispicitor
2PP : -
3PP : dispiciuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispiciō dispiciēbam dispiciam
dispicīs dispiciēbās dispiciēs
dispicīt dispiciēbat dispiciet
dispicīmus dispiciēbāmus dispiciēmus
dispicītis dispiciēbātis dispiciētis
dispiciunt dispiciēbant dispicient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispexī dispexeram dispexerō
dispexistī dispexerās dispexeris
dispexit dispexerat dispexerit
dispeximus dispexerāmus dispexerimus
dispexistis dispexeratis dispexeritis
dispexērunt (dispexēre) dispexerant dispexerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dispiciam dispicerem
dispiciās dispicerēs
dispiciat dispiceret
dispiciāmus dispicerēmus
dispiciātis dispicerētis
dispiciant dispicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispexerim dispexissem
dispexerīs dispexissēs
dispexerit dispexisset
dispexerīmus dispexissēmus
dispexerītis dispexissētis
dispexerint dispexissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dispicior dispicēbar dispiciar
dispiceris (dispicere) dispicēbāris (dispicēbāre) dispiciēris (dispiciēre)
dispicitur dispicēbātur dispiciētur
dispicimur dispicēbāmur dispiciēmur
dispiciminī dispicēbāminī dispiciēminī
dispiciuntur dispicēbantur dispicientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dispectus sum dispectus eram dispectus erō
dispectus es dispectus erās dispectus eris
dispectus est dispectus erat dispectus erit
dispecti sumus dispecti erāmus dispecti erimus
dispecti estis dispecti erātis dispecti eritis
dispecti sunt dispecti erant dispecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dispiciar dispicerer
dispiciāris (dispiciāre) dispicerēris (dispicerēre)
dispiciātur dispicerētur
dispiciāmur dispicerēmur
dispiciāminī dispicerēminī
dispiciantur dispicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dispectus sim dispectus essem
dispectus sīs dispectus essēs
dispectus sit dispectus esset
dispecti sīmus dispecti essēmus
dispecti sītis dispecti essētis
dispecti sint dispecti essent