Conjugaison:latin/dissolvo


Conjugaison de dissolvō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
dissolvere dissolvisse dissolutūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
dissolvī dissolutus, -a, -um esse dissolutum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
dissolutum, dissolutū

Participe présent actif
dissolvens, -entis
Participe futur actif
dissolutūrus, -a, -um
Participe parfait passif
dissolutus, -a, -um
Adjectif verbal
dissolvendus, -a, -um

  Nominatif : dissolvere
Accusatif : dissolvere
Accusatif avec prép. : dissolvendum
Génitif : dissolvendī
Datif : dissolvendō
Ablatif : dissolvendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
dissolve
dissolvite

Futur
2PS : dissolvitō
3PS : dissolvitō
2PP : dissolvitōte
3PP : dissolvuntō

  Présent
dissolvere
dissolviminī

Futur
2PS : dissolvitor
3PS : dissolvitor
2PP : -
3PP : dissolvuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissolvō dissolvēbam dissolvam
dissolvis dissolvēbās dissolvēs
dissolvit dissolvēbat dissolvet
dissolvimus dissolvēbāmus dissolvēmus
dissolvitis dissolvēbātis dissolvētis
dissolvunt dissolvēbant dissolvent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissolvī dissolveram dissolverō
dissolvistī dissolverās dissolveris
dissolvit dissolverat dissolverit
dissolvimus dissolverāmus dissolverimus
dissolvistis dissolveratis dissolveritis
dissolvērunt (dissolvēre) dissolverant dissolverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
dissolvam dissolverem
dissolvās dissolverēs
dissolvat dissolveret
dissolvāmus dissolverēmus
dissolvātis dissolverētis
dissolvant dissolverent
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissolverim dissolvissem
dissolverīs dissolvissēs
dissolverit dissolvisset
dissolverīmus dissolvissēmus
dissolverītis dissolvissētis
dissolverint dissolvissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
dissolvor dissolvēbar dissolvar
dissolveris (dissolvere) dissolvēbāris (dissolvēbāre) dissolvēris (dissolvēre)
dissolvitur dissolvēbātur dissolvētur
dissolvimur dissolvēbāmur dissolvēmur
dissolviminī dissolvēbāminī dissolvēminī
dissolvuntur dissolvēbantur dissolventur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
dissolutus sum dissolutus eram dissolutus erō
dissolutus es dissolutus erās dissolutus eris
dissolutus est dissolutus erat dissolutus erit
dissoluti sumus dissoluti erāmus dissoluti erimus
dissoluti estis dissoluti erātis dissoluti eritis
dissoluti sunt dissoluti erant dissoluti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
dissolvar dissolverer
dissolvāris (dissolvāre) dissolverēris (dissolverēre)
dissolvātur dissolverētur
dissolvāmur dissolverēmur
dissolvāminī dissolverēminī
dissolvantur dissolverentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
dissolutus sim dissolutus essem
dissolutus sīs dissolutus essēs
dissolutus sit dissolutus esset
dissoluti sīmus dissoluti essēmus
dissoluti sītis dissoluti essētis
dissoluti sint dissoluti essent