Conjugaison:latin/frustro


Conjugaison de frustrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
frustrāre frustravisse frustratūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
frustrārī frustratus, -a, -um esse frustratum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
frustratum, frustratū

Participe présent actif
frustrans, -antis
Participe futur actif
frustratūrus, -a, -um
Participe parfait passif
frustratus, -a, -um
Adjectif verbal
frustrandus, -a, -um

  Nominatif : frustrāre
Accusatif : frustrāre
Accusatif avec prép. : frustrandum
Génitif : frustrandī
Datif : frustrandō
Ablatif : frustrandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
frustrā
frustrāte

Futur
2PS : frustrātō
3PS : frustrātō
2PP : frustrātōte
3PP : frustrantō

  Présent
frustrāre
frustrāminī

Futur
2PS : frustrātor
3PS : frustrātor
2PP : -
3PP : frustrantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
frustrō frustrābam frustrābō
frustrās frustrābās frustrābis
frustrāt frustrābat frustrābit
frustrāmus frustrābāmus frustrābimus
frustrātis frustrābātis frustrābitis
frustrant frustrābant frustrābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
frustravī frustraveram frustraverō
frustravistī frustraverās frustraveris
frustravit frustraverat frustraverit
frustravimus frustraverāmus frustraverimus
frustravistis frustraveratis frustraveritis
frustravērunt (frustravēre) frustraverant frustraverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
frustrem frustrārem
frustrēs frustrārēs
frustret frustrāret
frustrēmus frustrārēmus
frustrētis frustrārētis
frustrent frustrārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
frustraverim frustravissem
frustraverīs frustravissēs
frustraverit frustravisset
frustraverīmus frustravissēmus
frustraverītis frustravissētis
frustraverint frustravissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
frustror frustrabar frustrābor
frustrāris (frustrāre) frustrabāris (frustrabāre) frustrāberis (frustrābere)
frustrātur frustrabātur frustrābitur
frustrāmur frustrabāmur frustrābimur
frustrāminī frustrabāminī frustrābiminī
frustrāntur frustrabantur frustrābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
frustratus sum frustratus eram frustratus erō
frustratus es frustratus erās frustratus eris
frustratus est frustratus erat frustratus erit
frustrati sumus frustrati erāmus frustrati erimus
frustrati estis frustrati erātis frustrati eritis
frustrati sunt frustrati erant frustrati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
frustrer frustrārer
frustrēris (frustrēre) frustrārēris (frustrārēre)
frustrētur frustrārētur
frustrēmur frustrārēmur
frustrēminī frustrārēminī
frustrentur frustrārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
frustratus sim frustratus essem
frustratus sīs frustratus essēs
frustratus sit frustratus esset
frustrati sīmus frustrati essēmus
frustrati sītis frustrati essētis
frustrati sint frustrati essent