Conjugaison:latin/insinuo


Conjugaison de insinuō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
insinuāre insinuavisse insinuatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
insinuārī insinuatus, -a, -um esse insinuatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
insinuatum, insinuatū

Participe présent actif
insinuans, -antis
Participe futur actif
insinuatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
insinuatus, -a, -um
Adjectif verbal
insinuandus, -a, -um

  Nominatif : insinuāre
Accusatif : insinuāre
Accusatif avec prép. : insinuandum
Génitif : insinuandī
Datif : insinuandō
Ablatif : insinuandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
insinuā
insinuāte

Futur
2PS : insinuātō
3PS : insinuātō
2PP : insinuātōte
3PP : insinuantō

  Présent
insinuāre
insinuāminī

Futur
2PS : insinuātor
3PS : insinuātor
2PP : -
3PP : insinuantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
insinuō insinuābam insinuābō
insinuās insinuābās insinuābis
insinuāt insinuābat insinuābit
insinuāmus insinuābāmus insinuābimus
insinuātis insinuābātis insinuābitis
insinuant insinuābant insinuābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
insinuavī insinuaveram insinuaverō
insinuavistī insinuaverās insinuaveris
insinuavit insinuaverat insinuaverit
insinuavimus insinuaverāmus insinuaverimus
insinuavistis insinuaveratis insinuaveritis
insinuavērunt (insinuavēre) insinuaverant insinuaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
insinuem insinuārem
insinuēs insinuārēs
insinuet insinuāret
insinuēmus insinuārēmus
insinuētis insinuārētis
insinuent insinuārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
insinuaverim insinuavissem
insinuaverīs insinuavissēs
insinuaverit insinuavisset
insinuaverīmus insinuavissēmus
insinuaverītis insinuavissētis
insinuaverint insinuavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
insinuor insinuabar insinuābor
insinuāris (insinuāre) insinuabāris (insinuabāre) insinuāberis (insinuābere)
insinuātur insinuabātur insinuābitur
insinuāmur insinuabāmur insinuābimur
insinuāminī insinuabāminī insinuābiminī
insinuāntur insinuabantur insinuābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
insinuatus sum insinuatus eram insinuatus erō
insinuatus es insinuatus erās insinuatus eris
insinuatus est insinuatus erat insinuatus erit
insinuati sumus insinuati erāmus insinuati erimus
insinuati estis insinuati erātis insinuati eritis
insinuati sunt insinuati erant insinuati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
insinuer insinuārer
insinuēris (insinuēre) insinuārēris (insinuārēre)
insinuētur insinuārētur
insinuēmur insinuārēmur
insinuēminī insinuārēminī
insinuentur insinuārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
insinuatus sim insinuatus essem
insinuatus sīs insinuatus essēs
insinuatus sit insinuatus esset
insinuati sīmus insinuati essēmus
insinuati sītis insinuati essētis
insinuati sint insinuati essent