Conjugaison:latin/obsisto


Conjugaison de obsistō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
obsistere obstitisse obstatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
obsistī obstatus, -a, -um esse obstatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
obstatum, obstatū

Participe présent actif
obsistens, -entis
Participe futur actif
obstatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
obstatus, -a, -um
Adjectif verbal
obsistendus, -a, -um

  Nominatif : obsistere
Accusatif : obsistere
Accusatif avec prép. : obsistendum
Génitif : obsistendī
Datif : obsistendō
Ablatif : obsistendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
obsiste
obsistite

Futur
2PS : obsistitō
3PS : obsistitō
2PP : obsistitōte
3PP : obsistuntō

  Présent
obsistere
obsistiminī

Futur
2PS : obsistitor
3PS : obsistitor
2PP : -
3PP : obsistuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obsistō obsistēbam obsistam
obsistis obsistēbās obsistēs
obsistit obsistēbat obsistet
obsistimus obsistēbāmus obsistēmus
obsistitis obsistēbātis obsistētis
obsistunt obsistēbant obsistent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obstitī obstiteram obstiterō
obstitistī obstiterās obstiteris
obstitit obstiterat obstiterit
obstitimus obstiterāmus obstiterimus
obstitistis obstiteratis obstiteritis
obstitērunt (obstitēre) obstiterant obstiterint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
obsistam obsisterem
obsistās obsisterēs
obsistat obsisteret
obsistāmus obsisterēmus
obsistātis obsisterētis
obsistant obsisterent
 
Parfait   Plus-que-parfait
obstiterim obstitissem
obstiterīs obstitissēs
obstiterit obstitisset
obstiterīmus obstitissēmus
obstiterītis obstitissētis
obstiterint obstitissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obsistor obsistēbar obsistar
obsisteris (obsistere) obsistēbāris (obsistēbāre) obsistēris (obsistēre)
obsistitur obsistēbātur obsistētur
obsistimur obsistēbāmur obsistēmur
obsistiminī obsistēbāminī obsistēminī
obsistuntur obsistēbantur obsistentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obstatus sum obstatus eram obstatus erō
obstatus es obstatus erās obstatus eris
obstatus est obstatus erat obstatus erit
obstati sumus obstati erāmus obstati erimus
obstati estis obstati erātis obstati eritis
obstati sunt obstati erant obstati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
obsistar obsisterer
obsistāris (obsistāre) obsisterēris (obsisterēre)
obsistātur obsisterētur
obsistāmur obsisterēmur
obsistāminī obsisterēminī
obsistantur obsisterentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
obstatus sim obstatus essem
obstatus sīs obstatus essēs
obstatus sit obstatus esset
obstati sīmus obstati essēmus
obstati sītis obstati essētis
obstati sint obstati essent