conjugaison de a hăitui
infinitif a hăitui
infinitif passé a fi hăituit
participe passé hăituit
participe présent hăituind
singulier pluriel
1re personne
(eu)
2e personne
(tu)
3e personne
(el/ea/el)
1re personne
(noi)
2e personne
(voi)
3e personne
(ei/ele/ele)
indicatif présent hăituiesc hăituiești hăituiește hăituim hăituiți hăituiesc
passé simple hăituii hăituiși hăitui hăituirăm hăituirăți hăituiră
imparfait hăituiam hăituiai hăituia hăituiam hăituiați hăituiau
plus-que-parfait hăituisem hăituiseși hăituise hăituiserăm hăituiserăți hăituiseră
passé composé am hăituit ai hăituit a hăituit am hăituit ați hăituit au hăituit
futur populaire o să hăituiesc o să hăituiești o să hăituiască o să hăituim o să hăituiți o să hăituiască
futur littéraire voi hăitui vei hăitui va hăitui vom hăitui veți hăitui vor hăitui
futur antérieur voi fi hăituit vei fi hăituit va fi hăituit vom fi hăituit veți fi hăituit vor fi hăituit
subjonctif présent hăituiesc hăituiești hăituiască hăituim hăituiți hăituiască
passé să fi hăituit
présomptif présent oi hăitui oi hăitui o hăitui om hăitui oți hăitui or hăitui
présent progrésif oi fi hăituind oi fi hăituind o fi hăituind om fi hăituind oți fi hăituind or fi hăituind
passé oi fi hăituit oi fi hăituit o fi hăituit om fi hăituit oți fi hăituit or fi hăituit
conditionnel présent hăitui ai hăitui ar hăitui am hăitui ați hăitui ar hăitui
passé aș fi hăituit ai fi hăituit ar fi hăituit am fi hăituit ați fi hăituit ar fi hăituit
impératif affirmatif hăituiește hăituiți
négatif nu hăitui nu hăituiți