Knattern
Étymologie
modifier- Substantivation de l’infinitif knattern
Nom commun
modifierCas | Singulier |
---|---|
Nominatif | das Knattern |
Accusatif | das Knattern |
Génitif | des Knatterns |
Datif | dem Knattern |
- Crépitement, bruit pétaradant.
Der Motor lief mit lautem Knattern an und stieß eine Rußwolke aus.
- Le moteur s'est mis en marche avec un fort crépitement et a ejecté un nuage de suie.
Prononciation
modifier- Berlin : écouter « Knattern [ˈknatɐn] »