Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de novus, avec le suffixe -arius.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Novariă
Vocatif Novariă
Accusatif Novariăm
Génitif Novariae
Datif Novariae
Ablatif Novariā

Novaria \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Géographie) Novare, ville des Insubriens.
    • Vercellae Libiciorum ex Salluis ortae, Novaria ex Vertamocoris, Vocontiorum hodieque pago, non, ut Cato existimat, Ligurum, ex quibus Laevi et Marici condidere Ticinum non procul a Pado, sicut Boi Transalpibus profecti Laudem Pompeiam, Insubres Mediolanum. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
      Vercelle, issue des Sallyens, appartient aux Libiques; Novare, issue des Vertacomacores, qui forment aujourd'hui même un canton des Vocontiens, non, comme le dit Caton, des Ligures: deux tribus de ces derniers, les Lèves et les Mariques, ont fondé Ticinum, non loin du Pô, comme les Boïens, venus des régions transalpines, ont bâti Laus Pompeia. et les Insubres, Milan.

Gentilés et adjectifs correspondants modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • Novaria sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier