Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien Σικελός, Sikelós (« Sicilien ») qui donne Siculus au singulier, le féminin grec donnant le féminin (irrégulier en ce qui concerne le latin) Sīcelis.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Siculus Siculī
Vocatif Sicule Siculī
Accusatif Siculum Siculōs
Génitif Siculī Siculōrum
Datif Siculō Siculīs
Ablatif Siculō Siculīs

Siculi \Prononciation ?\ masculin pluriel

  1. Sicules, peuple de la Sicile.
    • A Silero regio tertia et ager Lucanus Bruttiusque incipit, nec ibi rara incolarum mutatione. tenuerunt eum Pelasgi, Oenotri, Itali, Morgetes, Siculi, Graeciae maxime populi, novissime Lucani Samnitibus orti duce Lucio. oppidum Paestum, Graecis Posidonia appellatum, sinus Paestanus, oppidum Eleas quae nunc Velia, promunturium Palinurum, a quo sinu recedente traiectus ad Columnam Regiam C m. p. — (Pline, Naturalis Historia, III)
      Au Silare commence la troisième région, Lucanie et Brutium; là aussi les changements de population n'ont pas été rares. Ces contrées ont été occupées par les Pélasges, les Oenotriens, les Italiens, les Morgètes, les Sicules, les Grecs surtout, et en dernier lieu par les Lucaniens, issus des Samnites et conduits par Lucius.

Dérivés modifier

Voir aussi modifier

Références modifier