Voir aussi : spino

Latin modifier

Étymologie modifier

À rapprocher de Spio (« néréide »).

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Spino
Vocatif Spino
Accusatif Spinonem
Génitif Spinonis
Datif Spinonī
Ablatif Spinonĕ

Spino \Prononciation ?\ masculin

  1. (Géographie) Cours d’eau près de Rome.
    • Iam si est Ceres a gerendo -- ita enim dicebas --, terra ipsa dea est et ita habetur; quae est enim alia Tellus; sin terra, mare etiam, quem Neptunum esse dicebas; ergo et flumina et fontes. Itaque et Fontis delubrum Masso ex Corsica dedicavit, et in augurum precatione Tiberinum, Spinonem, Anemonem, Nodinum, alia propinquorum fluminum nomina videmus. Ergo hoc aut in inmensum serpet aut nihil horum recipiemus; nec ilIa infinita ratio superstitionis probabitur; nihil ergo horum probandum est. — (Cicéron, De natura deorum, traduction)
      Puisque vous divinisez la terre sous le nom de Cérès, et la mer sous celui de Neptune; on doit la même prérogative, et aux fontaines, et aux rivières. C'est dans cet esprit que Maso, le vainqueur de Corse, dédia un temple à une fontaine, et que l'on a placé dans la prière des augures le Tibre, le Spinon, l'Almon, le Nodin, et autres noms de rivières voisines. Ainsi, ou le nombre de semblables déités ira à l'infini, ou il faut les retrancher toutes également. Retranchons-les donc toutes, pour ne pas donner lieu à une superstition qui n'aurait point de bornes.

Références modifier