Ticinum
Latin modifier
Étymologie modifier
- De Ticinus (« Tessin »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Ticinum |
Vocatif | Ticinum |
Accusatif | Ticinum |
Génitif | Ticinī |
Datif | Ticinō |
Ablatif | Ticinō |
Locatif | Ticinī |
Ticinum \Prononciation ?\ neutre
- Pavie, ville sur le Tessin.
- Vercellae Libiciorum ex Salluis ortae, Novaria ex Vertamocoris, Vocontiorum hodieque pago, non, ut Cato existimat, Ligurum, ex quibus Laevi et Marici condidere Ticinum non procul a Pado, sicut Boi Transalpibus profecti Laudem Pompeiam, Insubres Mediolanum. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
- Vercelle, issue des Sallyens, appartient aux Libiques; Novare, issue des Vertacomacores, qui forment aujourd'hui même un canton des Vocontiens, non, comme le dit Caton, des Ligures: deux tribus de ces derniers, les Lèves et les Mariques, ont fondé Ticinum, non loin du Pô, comme les Boïens, venus des régions transalpines, ont bâti Laus Pompeia. et les Insubres, Milan.
- Vercellae Libiciorum ex Salluis ortae, Novaria ex Vertamocoris, Vocontiorum hodieque pago, non, ut Cato existimat, Ligurum, ex quibus Laevi et Marici condidere Ticinum non procul a Pado, sicut Boi Transalpibus profecti Laudem Pompeiam, Insubres Mediolanum. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
- Tessin, région suisse.
Synonymes modifier
Voir aussi modifier
- Ticinum sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références modifier
- « Ticinum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage