Étymologie

modifier
En grec ancien Τόπειρος, Tópeiros.

Nom propre

modifier
Cas Singulier
Nominatif Topirus
Vocatif Topire
Accusatif Topirum
Génitif Topirī
Datif Topirō
Ablatif Topirō

Topiros \Prononciation ?\ masculin singulier

  1. (Géographie) Ville de Thrace.
    • ita finit Hister a septentrione, ab ortu Pontus ac Propontis, a meridie Aegaeum mare. cuius in ora a Strymone Apollonia, Oesyma, Neapolis, Datos. intus Philippi colonia — absunt a Dyrrhachio CCCXXV —, Scotusa, Topiros civitas. Mesti amnis ostium, mons Pangaeus. Heraclea, Olynthos, Abdera libera civitas. stagnum Bistonum et gens. oppidum fuit Tirida, Diomedis equorum stabulis dirum; nunc sunt Dicaea, Ismaron, locus Parthenion, Phalesina, Maronea, prius Orthagurea dicta. — (Pline le Jeune, Naturalis Historia, IV)
      Ainsi la Thrace a pour limites, au nord, le Danube; au levant, le Pont-Euxin et la Propontide; au midi, la mer Égée, sur la côte de laquelle, à partir de l’embouchure du Strymon, sont Apollonie, Oesyma, Néapolis, Datos; dans l'intérieur, Philippes, colonie, éloignée de Dyrrachium de 125.000 pas; Scotusa, Topiris, l’embouchure du fleuve Nestus, le mont Pangée, Héraclée, Olinthe, Abdère, cité libre; le lac et la nation des Bistoniens. Il y eut jadis dans cette contrée la ville de Tirida, où étaient les horribles écuries des chevaux de Diomède. Maintenant on y trouve Dicéae (10), Ismare, la localité dite Parthénion, Phalesine, Maronée, ci-devant appelée, Ortagurée. — (traduction)

Synonymes

modifier

Voir aussi

modifier
  • Topeiros sur l’encyclopédie Wikipédia  

Références

modifier