Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe abaluartar
Indicatif Présent (yo) abaluartáis
(tú) abaluartáis
(vos) abaluartáis
(él/ella/usted) abaluartáis
(nosotros-as) abaluartáis
(vosotros-as) abaluartáis
(os) abaluartáis
(ellos-as/ustedes) abaluartáis
Imparfait (yo) abaluartáis
(tú) abaluartáis
(vos) abaluartáis
(él/ella/usted) abaluartáis
(nosotros-as) abaluartáis
(vosotros-as) abaluartáis
(os) abaluartáis
(ellos-as/ustedes) abaluartáis
Passé simple (yo) abaluartáis
(tú) abaluartáis
(vos) abaluartáis
(él/ella/usted) abaluartáis
(nosotros-as) abaluartáis
(vosotros-as) abaluartáis
(os) abaluartáis
(ellos-as/ustedes) abaluartáis
Futur simple (yo) abaluartáis
(tú) abaluartáis
(vos) abaluartáis
(él/ella/usted) abaluartáis
(nosotros-as) abaluartáis
(vosotros-as) abaluartáis
(os) abaluartáis
(ellos-as/ustedes) abaluartáis

abaluartáis \a.βa.lwaɾˈtais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de abaluartar.

Prononciation modifier