Voir la conjugaison du verbe acriminar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) acriminaréis
|
(tú) acriminaréis
|
(vos) acriminaréis
|
(él/ella/usted) acriminaréis
|
(nosotros-as) acriminaréis
|
(vosotros-as) acriminaréis
|
(os) acriminaréis
|
(ellos-as/ustedes) acriminaréis
|
Imparfait
|
(yo) acriminaréis
|
(tú) acriminaréis
|
(vos) acriminaréis
|
(él/ella/usted) acriminaréis
|
(nosotros-as) acriminaréis
|
(vosotros-as) acriminaréis
|
(os) acriminaréis
|
(ellos-as/ustedes) acriminaréis
|
Passé simple
|
(yo) acriminaréis
|
(tú) acriminaréis
|
(vos) acriminaréis
|
(él/ella/usted) acriminaréis
|
(nosotros-as) acriminaréis
|
(vosotros-as) acriminaréis
|
(os) acriminaréis
|
(ellos-as/ustedes) acriminaréis
|
Futur simple
|
(yo) acriminaréis
|
(tú) acriminaréis
|
(vos) acriminaréis
|
(él/ella/usted) acriminaréis
|
(nosotros-as) acriminaréis
|
(vosotros-as) acriminaréis
|
(os) acriminaréis
|
(ellos-as/ustedes) acriminaréis
|
acriminaréis \a.kɾi.mi.naˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de acriminar.