Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe acriminar
Subjonctif Présent que (yo) acriminen
que (tú) acriminen
que (vos) acriminen
que (él/ella/usted) acriminen
que (nosotros-as) acriminen
que (vosotros-as) acriminen
que (os) acriminen
(ellos-as/ustedes) acriminen
Imparfait (en -ra) que (yo) acriminen
que (tú) acriminen
que (vos) acriminen
que (él/ella/usted) acriminen
que (nosotros-as) acriminen
que (vosotros-as) acriminen
que (os) acriminen
(ellos-as/ustedes) acriminen
Imparfait (en -se) que (yo) acriminen
que (tú) acriminen
que (vos) acriminen
que (él/ella/usted) acriminen
que (nosotros-as) acriminen
que (vosotros-as) acriminen
que (os) acriminen
(ellos-as/ustedes) acriminen
Futur que (yo) acriminen
que (tú) acriminen
que (vos) acriminen
que (él/ella/usted) acriminen
que (nosotros-as) acriminen
que (vosotros-as) acriminen
que (os) acriminen
(ellos-as/ustedes) acriminen
Impératif Présent (tú) acriminen
(vos) acriminen
(usted) acriminen
(nosotros-as) acriminen
(vosotros-as) acriminen
(os) acriminen
(ustedes) acriminen

acriminen \a.kɾiˈmi.nen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de acriminar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de acriminar.

Prononciation modifier