Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe amonedar
Subjonctif Présent que (yo) amoneden
que (tú) amoneden
que (vos) amoneden
que (él/ella/usted) amoneden
que (nosotros-as) amoneden
que (vosotros-as) amoneden
que (os) amoneden
(ellos-as/ustedes) amoneden
Imparfait (en -ra) que (yo) amoneden
que (tú) amoneden
que (vos) amoneden
que (él/ella/usted) amoneden
que (nosotros-as) amoneden
que (vosotros-as) amoneden
que (os) amoneden
(ellos-as/ustedes) amoneden
Imparfait (en -se) que (yo) amoneden
que (tú) amoneden
que (vos) amoneden
que (él/ella/usted) amoneden
que (nosotros-as) amoneden
que (vosotros-as) amoneden
que (os) amoneden
(ellos-as/ustedes) amoneden
Futur que (yo) amoneden
que (tú) amoneden
que (vos) amoneden
que (él/ella/usted) amoneden
que (nosotros-as) amoneden
que (vosotros-as) amoneden
que (os) amoneden
(ellos-as/ustedes) amoneden
Impératif Présent (tú) amoneden
(vos) amoneden
(usted) amoneden
(nosotros-as) amoneden
(vosotros-as) amoneden
(os) amoneden
(ustedes) amoneden

amoneden \a.moˈne.ðen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de amonedar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de amonedar.

Prononciation

modifier