Voir aussi : anexione

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe anexionar
Indicatif Présent (yo) anexioné
(tú) anexioné
(vos) anexioné
(él/ella/usted) anexioné
(nosotros-as) anexioné
(vosotros-as) anexioné
(os) anexioné
(ellos-as/ustedes) anexioné
Imparfait (yo) anexioné
(tú) anexioné
(vos) anexioné
(él/ella/usted) anexioné
(nosotros-as) anexioné
(vosotros-as) anexioné
(os) anexioné
(ellos-as/ustedes) anexioné
Passé simple (yo) anexioné
(tú) anexioné
(vos) anexioné
(él/ella/usted) anexioné
(nosotros-as) anexioné
(vosotros-as) anexioné
(os) anexioné
(ellos-as/ustedes) anexioné
Futur simple (yo) anexioné
(tú) anexioné
(vos) anexioné
(él/ella/usted) anexioné
(nosotros-as) anexioné
(vosotros-as) anexioné
(os) anexioné
(ellos-as/ustedes) anexioné

anexioné \a.nek.sjoˈne\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de anexionar.