Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de aquila (« aigle »), avec le suffixe -inus.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif aquilinus aquilină aquilinum aquilinī aquilinae aquilină
Vocatif aquiline aquilină aquilinum aquilinī aquilinae aquilină
Accusatif aquilinum aquilinăm aquilinum aquilinōs aquilinās aquilină
Génitif aquilinī aquilinae aquilinī aquilinōrŭm aquilinārŭm aquilinōrŭm
Datif aquilinō aquilinae aquilinō aquilinīs aquilinīs aquilinīs
Ablatif aquilinō aquilinā aquilinō aquilinīs aquilinīs aquilinīs

aquilinus \Prononciation ?\

  1. Aquilin, d’aigle.
    • At illa optutum in me conversa: "En" inquit "sanctissimae Salvae matris generosa probitas, sed et cetera corporis exsecrabiliter ad [regulam qua diligenter aliquid adfingunt] <amus>sim congruentia: inenormis proceritas, suculenta gracilitas, rubor temperatus, flavum et inadfectatum capillitium, oculi caesii quidem, sed vigiles et in aspectu micantes, prorsus aquilini, os quoquoversum floridum, speciosus et immeditatus incessus." — (Apulée, Metamorphoses, II)

Références modifier

  • « aquilinus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 150)