Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἄρκτιον, árktion dérivé de ἄρκτος, árktos (« ours »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif arction arctia
Vocatif arction arctia
Accusatif arction arctia
Génitif arctiī arctiōrum
Datif arctiō arctiīs
Ablatif arctiō arctiīs

arcīon \ark.ti.on\ neutre

  1. (Botanique) Plante médicinale.
    • Arction aliqui potius arcturum vocant. similis est verbasco foliis, nisi quod hirsutiora sunt, caule longo, molli, semine cumini. nascitur in petrosis radice tenera, alba, dulci, quae decoquitur in vino ad dentium dolorem, ut ore ita contineatur. decoctum bibitur propter ischiada et stranguriam. ex vino ambustis inponitur et pernionibus; foventur eadem cum radice semine trito in vino. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
      L'arction (Arctium lappa, L.), nommé par quelques-uns arcturus, a les feuilles semblables à celles du bouillon blanc, si ce n'est qu'elles sont plus velues, la tige longue, molle, la graine du cumin. Il croît dans les terrains pierreux. La racine en est tendre, blanche et douce. On le fait bouillir dans du vin pour le mal de dents, et on garde cette décoction dans la bouche. On le prend en boisson pour la coxalgie et la strangurie. On l'applique, avec du vin sur les brûlures et les engelures, qu'on fomente aussi avec la racine et la graine pilée, dans du vin.

Synonymes modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

  • Conventions internationales : Arctium

Références modifier