armáis

Voir aussi : armais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe armar
Indicatif	Présent	(yo) armáis
		(tú) armáis
		(vos) armáis
		(él/ella/usted) armáis
		(nosotros-as) armáis
		(vosotros-as) armáis
		(os) armáis
		(ellos-as/ustedes) armáis
	Imparfait	(yo) armáis
		(tú) armáis
		(vos) armáis
		(él/ella/usted) armáis
		(nosotros-as) armáis
		(vosotros-as) armáis
		(os) armáis
		(ellos-as/ustedes) armáis
	Passé simple	(yo) armáis
		(tú) armáis
		(vos) armáis
		(él/ella/usted) armáis
		(nosotros-as) armáis
		(vosotros-as) armáis
		(os) armáis
		(ellos-as/ustedes) armáis
	Futur simple	(yo) armáis
		(tú) armáis
		(vos) armáis
		(él/ella/usted) armáis
		(nosotros-as) armáis
		(vosotros-as) armáis
		(os) armáis
		(ellos-as/ustedes) armáis

armáis \aɾˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de armar.

Prononciation

• Madrid : \aɾˈmais\
• Séville : \aɾˈmaih\
• Mexico, Bogota : \aɾˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \aɾˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \aɾˈmais\