Voir aussi : arrincone

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe arrinconar
Indicatif Présent (yo) arrinconé
(tú) arrinconé
(vos) arrinconé
(él/ella/usted) arrinconé
(nosotros-as) arrinconé
(vosotros-as) arrinconé
(os) arrinconé
(ellos-as/ustedes) arrinconé
Imparfait (yo) arrinconé
(tú) arrinconé
(vos) arrinconé
(él/ella/usted) arrinconé
(nosotros-as) arrinconé
(vosotros-as) arrinconé
(os) arrinconé
(ellos-as/ustedes) arrinconé
Passé simple (yo) arrinconé
(tú) arrinconé
(vos) arrinconé
(él/ella/usted) arrinconé
(nosotros-as) arrinconé
(vosotros-as) arrinconé
(os) arrinconé
(ellos-as/ustedes) arrinconé
Futur simple (yo) arrinconé
(tú) arrinconé
(vos) arrinconé
(él/ella/usted) arrinconé
(nosotros-as) arrinconé
(vosotros-as) arrinconé
(os) arrinconé
(ellos-as/ustedes) arrinconé

arrinconé \a.riŋ.koˈne\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de arrinconar.

Prononciation

modifier