Voir la conjugaison du verbe arrinconar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) arrinconaré
|
(tú) arrinconaré
|
(vos) arrinconaré
|
(él/ella/usted) arrinconaré
|
(nosotros-as) arrinconaré
|
(vosotros-as) arrinconaré
|
(os) arrinconaré
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaré
|
Imparfait
|
(yo) arrinconaré
|
(tú) arrinconaré
|
(vos) arrinconaré
|
(él/ella/usted) arrinconaré
|
(nosotros-as) arrinconaré
|
(vosotros-as) arrinconaré
|
(os) arrinconaré
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaré
|
Passé simple
|
(yo) arrinconaré
|
(tú) arrinconaré
|
(vos) arrinconaré
|
(él/ella/usted) arrinconaré
|
(nosotros-as) arrinconaré
|
(vosotros-as) arrinconaré
|
(os) arrinconaré
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaré
|
Futur simple
|
(yo) arrinconaré
|
(tú) arrinconaré
|
(vos) arrinconaré
|
(él/ella/usted) arrinconaré
|
(nosotros-as) arrinconaré
|
(vosotros-as) arrinconaré
|
(os) arrinconaré
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaré
|
arrinconaré \a.riŋ.ko.naˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de arrinconar.