Voir la conjugaison du verbe arrinconar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) arrinconaréis
|
(tú) arrinconaréis
|
(vos) arrinconaréis
|
(él/ella/usted) arrinconaréis
|
(nosotros-as) arrinconaréis
|
(vosotros-as) arrinconaréis
|
(os) arrinconaréis
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaréis
|
Imparfait
|
(yo) arrinconaréis
|
(tú) arrinconaréis
|
(vos) arrinconaréis
|
(él/ella/usted) arrinconaréis
|
(nosotros-as) arrinconaréis
|
(vosotros-as) arrinconaréis
|
(os) arrinconaréis
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaréis
|
Passé simple
|
(yo) arrinconaréis
|
(tú) arrinconaréis
|
(vos) arrinconaréis
|
(él/ella/usted) arrinconaréis
|
(nosotros-as) arrinconaréis
|
(vosotros-as) arrinconaréis
|
(os) arrinconaréis
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaréis
|
Futur simple
|
(yo) arrinconaréis
|
(tú) arrinconaréis
|
(vos) arrinconaréis
|
(él/ella/usted) arrinconaréis
|
(nosotros-as) arrinconaréis
|
(vosotros-as) arrinconaréis
|
(os) arrinconaréis
|
(ellos-as/ustedes) arrinconaréis
|
arrinconaréis \a.riŋ.ko.naˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de arrinconar.