Voir la conjugaison du verbe arrinconar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) arrinconas
|
(tú) arrinconas
|
(vos) arrinconas
|
(él/ella/usted) arrinconas
|
(nosotros-as) arrinconas
|
(vosotros-as) arrinconas
|
(os) arrinconas
|
(ellos-as/ustedes) arrinconas
|
Imparfait
|
(yo) arrinconas
|
(tú) arrinconas
|
(vos) arrinconas
|
(él/ella/usted) arrinconas
|
(nosotros-as) arrinconas
|
(vosotros-as) arrinconas
|
(os) arrinconas
|
(ellos-as/ustedes) arrinconas
|
Passé simple
|
(yo) arrinconas
|
(tú) arrinconas
|
(vos) arrinconas
|
(él/ella/usted) arrinconas
|
(nosotros-as) arrinconas
|
(vosotros-as) arrinconas
|
(os) arrinconas
|
(ellos-as/ustedes) arrinconas
|
Futur simple
|
(yo) arrinconas
|
(tú) arrinconas
|
(vos) arrinconas
|
(él/ella/usted) arrinconas
|
(nosotros-as) arrinconas
|
(vosotros-as) arrinconas
|
(os) arrinconas
|
(ellos-as/ustedes) arrinconas
|
arrinconas \a.riŋˈko.nas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de arrinconar.