ascensible
Moyen français modifier
Étymologie modifier
- Du latin ascensibilis.
Adjectif modifier
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
Masculin et féminin |
ascensible | ascensibles |
\Prononciation ?\ |
ascensible *\Prononciation ?\
- Où l'on peut monter.
- Quant à la tierce singularité du Dauphiné, laquelle du temps du dict Roy Loys unzieme, estoit vraye singularité, c'est la montagne inascensible, là où jamais homme n'avait de ce temps monté, laquelle fust faicte ascensible du temps du bon roy Charles VIII. — (Sur les chemins de Savoie et du Dauphiné, 1986)