atabalearas

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe atabalear
Subjonctif	Présent	que (yo) atabalearas
		que (tú) atabalearas
		que (vos) atabalearas
		que (él/ella/usted) atabalearas
		que (nosotros-as) atabalearas
		que (vosotros-as) atabalearas
		que (os) atabalearas
		(ellos-as/ustedes) atabalearas
	Imparfait (en -ra)	que (yo) atabalearas
		que (tú) atabalearas
		que (vos) atabalearas
		que (él/ella/usted) atabalearas
		que (nosotros-as) atabalearas
		que (vosotros-as) atabalearas
		que (os) atabalearas
		(ellos-as/ustedes) atabalearas
	Imparfait (en -se)	que (yo) atabalearas
		que (tú) atabalearas
		que (vos) atabalearas
		que (él/ella/usted) atabalearas
		que (nosotros-as) atabalearas
		que (vosotros-as) atabalearas
		que (os) atabalearas
		(ellos-as/ustedes) atabalearas
	Futur	que (yo) atabalearas
		que (tú) atabalearas
		que (vos) atabalearas
		que (él/ella/usted) atabalearas
		que (nosotros-as) atabalearas
		que (vosotros-as) atabalearas
		que (os) atabalearas
		(ellos-as/ustedes) atabalearas

atabalearas \a.ta.βa.leˈa.ɾas\

1. Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de atabalear.

Prononciation

• Madrid : \a.ta.βa.leˈa.ɾas\
• Séville : \a.ta.βa.leˈa.ɾah\
• Mexico, Bogota : \a.ta.ba.leˈa.(ɾa)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \a.ta.βa.leˈa.ɾah\
• Montevideo, Buenos Aires : \a.ta.βa.leˈa.ɾas\