blamować

Haut-sorabe

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

blamować \bla.mo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

1. Blâmer.

Synonymes

• zblamować, kompromitować, skompromitować, wohańbić, wohańbjeć, wohańbjować, wonječesćić, wonječesćeć, wonječesćować, wohanibić, wohanibjeć

Conjugaison

Conjugaison du verbe blamować

PRÉSENT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	blamuju	blamujemoj	blamujemy
2e personne	blamuješ	blamujetej blamujetaj	blamujeće
3e personne	blamuje	blamujetej blamujetaj	blamuja blamuju
PRÉTÉRIT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	blamowach	blamowachmoj	blamowachmy
2e personne	blamowaše	blamowaštej	blamowašće
3e personne	blamowaše	blamowaštej	blamowachu
IMPÉRATIF	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	-	blamujmoj	blamujmy
2e personne	blamuj	blamujtej blamujtaj	blamujće
3e personne	blamuj njech blamuje	blamujtej blamujtaj	blamuju njech blamuja
PASSÉ	Singulier	Duel	Pluriel
masculin	blamował	blamowałoj	blamowali
féminin	blamowała		blamowałe
neutre	blamowało
TRANSGRESSIF	Présent I : blamujo Présent II : blamujcy Passé : blamowawši
PARTICIPE PRÉSENT	blamowacy
PARTICIPE PASSÉ	blamowany
SUBSTANTIF VERBAL	blamowanje

Déclinaison du participe présent
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	blamowacy	blamowace	blamowaca	blamowacaj		blamowacej	blamowacy		blamowace
GÉNITIF	blamowaceho		blamowaceje	blamowaceju			blamowacych
DATIF	blamowacemu		blamowacej	blamowacymaj			blamowacym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	blamowace	blamowacu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	blamowacym		blamowacej	blamowacymaj			blamowacymi
LOCATIF	blamowacym		blamowacej	blamowacymaj			blamowacych

Déclinaison du participe passé
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	blamowany	blamowane	blamowana	blamowanaj		blamowanej	blamowany		blamowane
GÉNITIF	blamowaneho		blamowaneje	blamowaneju			blamowanych
DATIF	blamowanemu		blamowanej	blamowanymaj			blamowanym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	blamowane	blamowanu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	blamowanym		blamowanej	blamowanymaj			blamowanymi
LOCATIF	blamowanym		blamowanej	blamowanymaj			blamowanych

Déclinaison du substantif verbal
CAS	Singulier	Duel	Pluriel
NOMINATIF	blamowanje	blamowani	blamowanja
GÉNITIF	blamowanja	blamowanjow	blamowanjow
DATIF	blamowanju	blamowanjomaj	blamowanjam
ACCUSATIF	blamowanje	blamowani	blamowanja
INSTRUMENTAL	blamowanjom	blamowanjomaj	blamowanjemi
LOCATIF	blamowanju	blamowanjomaj	blamowanjach