canturrearais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe canturrear
Subjonctif	Présent	que (yo) canturrearais
		que (tú) canturrearais
		que (vos) canturrearais
		que (él/ella/usted) canturrearais
		que (nosotros-as) canturrearais
		que (vosotros-as) canturrearais
		que (os) canturrearais
		(ellos-as/ustedes) canturrearais
	Imparfait (en -ra)	que (yo) canturrearais
		que (tú) canturrearais
		que (vos) canturrearais
		que (él/ella/usted) canturrearais
		que (nosotros-as) canturrearais
		que (vosotros-as) canturrearais
		que (os) canturrearais
		(ellos-as/ustedes) canturrearais
	Imparfait (en -se)	que (yo) canturrearais
		que (tú) canturrearais
		que (vos) canturrearais
		que (él/ella/usted) canturrearais
		que (nosotros-as) canturrearais
		que (vosotros-as) canturrearais
		que (os) canturrearais
		(ellos-as/ustedes) canturrearais
	Futur	que (yo) canturrearais
		que (tú) canturrearais
		que (vos) canturrearais
		que (él/ella/usted) canturrearais
		que (nosotros-as) canturrearais
		que (vosotros-as) canturrearais
		que (os) canturrearais
		(ellos-as/ustedes) canturrearais

canturrearais \kan.tu.reˈa.ɾais\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de canturrear.

Prononciation

• Madrid : \kan.tu.reˈa.ɾais\
• Séville : \kaŋ.tu.reˈa.ɾaih\
• Mexico, Bogota : \kan.tu.reˈa.(ɾai)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \kaŋ.tu.reˈa.ɾaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \kan.tu.reˈa.ɾais\