cataclysmus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κατακλυσμός, kataklysmós (« cataclysme »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | cataclysmus | cataclysmī |
Vocatif | cataclysme | cataclysmī |
Accusatif | cataclysmum | cataclysmōs |
Génitif | cataclysmī | cataclysmōrum |
Datif | cataclysmō | cataclysmīs |
Ablatif | cataclysmō | cataclysmīs |
cataclysmus \Prononciation ?\ masculin
- Cataclysme.
- benedictio illius quasi fluvius inundavit
et quomodo cataclysmus aridam inebriavit sic ira ipsius gentes quae non exquisierunt eum hereditabit
quomodo convertit aquas et siccata est terra et viae illius viis illorum directae sunt sic peccatoribus offensiones in ira eius. — (Vulgata, Ecclesiasticus, 39:27-29) - Auctoritatem litteris praestat antiquitas summa Primus enim prophetes Moyses, qui mundi conditionem et generis humani pullulationem et mox ultricem iniquitatis illius aevi vim cataclysmi de praeterito exorsus est, per vaticinationem usque ad suam aetatem et deinceps per res suas futurorum imagines edidit, penes quem et temporum ordo digestus ab initio supputationem saeculi praestitit. — (Tertullien, Apologeticus)
- benedictio illius quasi fluvius inundavit
Variantes modifier
Références modifier
- « cataclysmus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage