Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe conjeturar
Indicatif Présent (yo) conjeturáis
(tú) conjeturáis
(vos) conjeturáis
(él/ella/usted) conjeturáis
(nosotros-as) conjeturáis
(vosotros-as) conjeturáis
(os) conjeturáis
(ellos-as/ustedes) conjeturáis
Imparfait (yo) conjeturáis
(tú) conjeturáis
(vos) conjeturáis
(él/ella/usted) conjeturáis
(nosotros-as) conjeturáis
(vosotros-as) conjeturáis
(os) conjeturáis
(ellos-as/ustedes) conjeturáis
Passé simple (yo) conjeturáis
(tú) conjeturáis
(vos) conjeturáis
(él/ella/usted) conjeturáis
(nosotros-as) conjeturáis
(vosotros-as) conjeturáis
(os) conjeturáis
(ellos-as/ustedes) conjeturáis
Futur simple (yo) conjeturáis
(tú) conjeturáis
(vos) conjeturáis
(él/ella/usted) conjeturáis
(nosotros-as) conjeturáis
(vosotros-as) conjeturáis
(os) conjeturáis
(ellos-as/ustedes) conjeturáis

conjeturáis \koŋ.xe.tuˈɾais\

  1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de conjeturar.

Prononciation modifier