desanimáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desanimar
Indicatif	Présent	(yo) desanimáis
		(tú) desanimáis
		(vos) desanimáis
		(él/ella/usted) desanimáis
		(nosotros-as) desanimáis
		(vosotros-as) desanimáis
		(os) desanimáis
		(ellos-as/ustedes) desanimáis
	Imparfait	(yo) desanimáis
		(tú) desanimáis
		(vos) desanimáis
		(él/ella/usted) desanimáis
		(nosotros-as) desanimáis
		(vosotros-as) desanimáis
		(os) desanimáis
		(ellos-as/ustedes) desanimáis
	Passé simple	(yo) desanimáis
		(tú) desanimáis
		(vos) desanimáis
		(él/ella/usted) desanimáis
		(nosotros-as) desanimáis
		(vosotros-as) desanimáis
		(os) desanimáis
		(ellos-as/ustedes) desanimáis
	Futur simple	(yo) desanimáis
		(tú) desanimáis
		(vos) desanimáis
		(él/ella/usted) desanimáis
		(nosotros-as) desanimáis
		(vosotros-as) desanimáis
		(os) desanimáis
		(ellos-as/ustedes) desanimáis

desanimáis \de.sa.niˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de desanimar.

Prononciation

• Madrid : \de.sa.niˈmais\
• Séville : \de.sa.niˈmaih\
• Mexico, Bogota : \de.sa.niˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \de.sa.niˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \de.sa.niˈmais\