| Voir la conjugaison du verbe desenchufar
|
| Indicatif
|
Présent
|
(yo) desenchufás
|
| (tú) desenchufás
|
| (vos) desenchufás
|
| (él/ella/usted) desenchufás
|
| (nosotros-as) desenchufás
|
| (vosotros-as) desenchufás
|
| (os) desenchufás
|
| (ellos-as/ustedes) desenchufás
|
| Imparfait
|
(yo) desenchufás
|
| (tú) desenchufás
|
| (vos) desenchufás
|
| (él/ella/usted) desenchufás
|
| (nosotros-as) desenchufás
|
| (vosotros-as) desenchufás
|
| (os) desenchufás
|
| (ellos-as/ustedes) desenchufás
|
| Passé simple
|
(yo) desenchufás
|
| (tú) desenchufás
|
| (vos) desenchufás
|
| (él/ella/usted) desenchufás
|
| (nosotros-as) desenchufás
|
| (vosotros-as) desenchufás
|
| (os) desenchufás
|
| (ellos-as/ustedes) desenchufás
|
| Futur simple
|
(yo) desenchufás
|
| (tú) desenchufás
|
| (vos) desenchufás
|
| (él/ella/usted) desenchufás
|
| (nosotros-as) desenchufás
|
| (vosotros-as) desenchufás
|
| (os) desenchufás
|
| (ellos-as/ustedes) desenchufás
|
desenchufás \de.sen.t͡ʃuˈfas\
- Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de desenchufar.
