Voir la conjugaison du verbe desenchufar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) desenchufabais
|
(tú) desenchufabais
|
(vos) desenchufabais
|
(él/ella/usted) desenchufabais
|
(nosotros-as) desenchufabais
|
(vosotros-as) desenchufabais
|
(os) desenchufabais
|
(ellos-as/ustedes) desenchufabais
|
Imparfait
|
(yo) desenchufabais
|
(tú) desenchufabais
|
(vos) desenchufabais
|
(él/ella/usted) desenchufabais
|
(nosotros-as) desenchufabais
|
(vosotros-as) desenchufabais
|
(os) desenchufabais
|
(ellos-as/ustedes) desenchufabais
|
Passé simple
|
(yo) desenchufabais
|
(tú) desenchufabais
|
(vos) desenchufabais
|
(él/ella/usted) desenchufabais
|
(nosotros-as) desenchufabais
|
(vosotros-as) desenchufabais
|
(os) desenchufabais
|
(ellos-as/ustedes) desenchufabais
|
Futur simple
|
(yo) desenchufabais
|
(tú) desenchufabais
|
(vos) desenchufabais
|
(él/ella/usted) desenchufabais
|
(nosotros-as) desenchufabais
|
(vosotros-as) desenchufabais
|
(os) desenchufabais
|
(ellos-as/ustedes) desenchufabais
|
desenchufabais \de.sen.t͡ʃuˈfa.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de desenchufar.