desvencijare

Voir aussi : desvencijaré

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijare
		que (tú) desvencijare
		que (vos) desvencijare
		que (él/ella/usted) desvencijare
		que (nosotros-as) desvencijare
		que (vosotros-as) desvencijare
		que (os) desvencijare
		(ellos-as/ustedes) desvencijare
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijare
		que (tú) desvencijare
		que (vos) desvencijare
		que (él/ella/usted) desvencijare
		que (nosotros-as) desvencijare
		que (vosotros-as) desvencijare
		que (os) desvencijare
		(ellos-as/ustedes) desvencijare
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijare
		que (tú) desvencijare
		que (vos) desvencijare
		que (él/ella/usted) desvencijare
		que (nosotros-as) desvencijare
		que (vosotros-as) desvencijare
		que (os) desvencijare
		(ellos-as/ustedes) desvencijare
	Futur	que (yo) desvencijare
		que (tú) desvencijare
		que (vos) desvencijare
		que (él/ella/usted) desvencijare
		que (nosotros-as) desvencijare
		que (vosotros-as) desvencijare
		que (os) desvencijare
		(ellos-as/ustedes) desvencijare

desvencijare \dez.βen.θiˈxa.ɾe\

1. Première personne du singulier du futur du subjonctif de desvencijar.
2. Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ɾe\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.ɾe\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.s(i)ˈxa.ɾe\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.ɾe\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ɾe\