desvencijareis

Voir aussi : desvencijaréis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijareis
		que (tú) desvencijareis
		que (vos) desvencijareis
		que (él/ella/usted) desvencijareis
		que (nosotros-as) desvencijareis
		que (vosotros-as) desvencijareis
		que (os) desvencijareis
		(ellos-as/ustedes) desvencijareis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijareis
		que (tú) desvencijareis
		que (vos) desvencijareis
		que (él/ella/usted) desvencijareis
		que (nosotros-as) desvencijareis
		que (vosotros-as) desvencijareis
		que (os) desvencijareis
		(ellos-as/ustedes) desvencijareis
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijareis
		que (tú) desvencijareis
		que (vos) desvencijareis
		que (él/ella/usted) desvencijareis
		que (nosotros-as) desvencijareis
		que (vosotros-as) desvencijareis
		que (os) desvencijareis
		(ellos-as/ustedes) desvencijareis
	Futur	que (yo) desvencijareis
		que (tú) desvencijareis
		que (vos) desvencijareis
		que (él/ella/usted) desvencijareis
		que (nosotros-as) desvencijareis
		que (vosotros-as) desvencijareis
		que (os) desvencijareis
		(ellos-as/ustedes) desvencijareis

desvencijareis \dez.βen.θiˈxa.ɾeis\

1. Deuxième personne du pluriel du futur du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.ɾeis\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.ɾeih\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.s(i)ˈxa.ɾeis\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.ɾeih\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.ɾeis\