desvencijaseis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijaseis
		que (tú) desvencijaseis
		que (vos) desvencijaseis
		que (él/ella/usted) desvencijaseis
		que (nosotros-as) desvencijaseis
		que (vosotros-as) desvencijaseis
		que (os) desvencijaseis
		(ellos-as/ustedes) desvencijaseis
	Imparfait (en -ra)	que (yo) desvencijaseis
		que (tú) desvencijaseis
		que (vos) desvencijaseis
		que (él/ella/usted) desvencijaseis
		que (nosotros-as) desvencijaseis
		que (vosotros-as) desvencijaseis
		que (os) desvencijaseis
		(ellos-as/ustedes) desvencijaseis
	Imparfait (en -se)	que (yo) desvencijaseis
		que (tú) desvencijaseis
		que (vos) desvencijaseis
		que (él/ella/usted) desvencijaseis
		que (nosotros-as) desvencijaseis
		que (vosotros-as) desvencijaseis
		que (os) desvencijaseis
		(ellos-as/ustedes) desvencijaseis
	Futur	que (yo) desvencijaseis
		que (tú) desvencijaseis
		que (vos) desvencijaseis
		que (él/ella/usted) desvencijaseis
		que (nosotros-as) desvencijaseis
		que (vosotros-as) desvencijaseis
		que (os) desvencijaseis
		(ellos-as/ustedes) desvencijaseis

desvencijaseis \dez.βen.θiˈxa.seis\

1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de desvencijar.

Prononciation

• Madrid : \dez.βen.θiˈxa.seis\
• Séville : \deh.βeŋ.θiˈha.seih\
• Mexico, Bogota : \dez.βen.siˈxa.s(ei)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \deh.βeŋ.siˈha.seih\
• Montevideo, Buenos Aires : \deh.βen.siˈxa.seis\