desvencijasen

Espagnol

Voir la conjugaison du verbe desvencijar
Subjonctif	Présent	que (yo) desvencijasen
		que (tú) desvencijasen
		que (vos) desvencijasen
		que (él/ella/usted) desvencijasen
		que (nosotros-as) desvencijasen
		que (vosotros-as) desvencijasen
		que (os) desvencijasen
		(ellos-as/ustedes) desvencijasen
	*Imparfait (en -ra)*	que (yo) desvencijasen
		que (tú) desvencijasen
		que (vos) desvencijasen
		que (él/ella/usted) desvencijasen
		que (nosotros-as) desvencijasen
		que (vosotros-as) desvencijasen
		que (os) desvencijasen
		(ellos-as/ustedes) desvencijasen
	*Imparfait (en -se)*	que (yo) desvencijasen
		que (tú) desvencijasen
		que (vos) desvencijasen
		que (él/ella/usted) desvencijasen
		que (nosotros-as) desvencijasen
		que (vosotros-as) desvencijasen
		que (os) desvencijasen
		(ellos-as/ustedes) desvencijasen
	Futur	que (yo) desvencijasen
		que (tú) desvencijasen
		que (vos) desvencijasen
		que (él/ella/usted) desvencijasen
		que (nosotros-as) desvencijasen
		que (vosotros-as) desvencijasen
		que (os) desvencijasen
		(ellos-as/ustedes) desvencijasen

desvencijasen \dez.βen.θiˈxa.sen\

Troisième personne du pluriel de l’imparfait (en -se) du subjonctif de desvencijar.