Voir la conjugaison du verbe disociar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) disociaste
|
(tú) disociaste
|
(vos) disociaste
|
(él/ella/usted) disociaste
|
(nosotros-as) disociaste
|
(vosotros-as) disociaste
|
(os) disociaste
|
(ellos-as/ustedes) disociaste
|
Imparfait
|
(yo) disociaste
|
(tú) disociaste
|
(vos) disociaste
|
(él/ella/usted) disociaste
|
(nosotros-as) disociaste
|
(vosotros-as) disociaste
|
(os) disociaste
|
(ellos-as/ustedes) disociaste
|
Passé simple
|
(yo) disociaste
|
(tú) disociaste
|
(vos) disociaste
|
(él/ella/usted) disociaste
|
(nosotros-as) disociaste
|
(vosotros-as) disociaste
|
(os) disociaste
|
(ellos-as/ustedes) disociaste
|
Futur simple
|
(yo) disociaste
|
(tú) disociaste
|
(vos) disociaste
|
(él/ella/usted) disociaste
|
(nosotros-as) disociaste
|
(vosotros-as) disociaste
|
(os) disociaste
|
(ellos-as/ustedes) disociaste
|
disociaste \di.soˈθjas.te\
- Deuxième personne du singulier (tú) du passé simple de l’indicatif de disociar.