Voir la conjugaison du verbe disparatar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) disparataron
|
(tú) disparataron
|
(vos) disparataron
|
(él/ella/usted) disparataron
|
(nosotros-as) disparataron
|
(vosotros-as) disparataron
|
(os) disparataron
|
(ellos-as/ustedes) disparataron
|
Imparfait
|
(yo) disparataron
|
(tú) disparataron
|
(vos) disparataron
|
(él/ella/usted) disparataron
|
(nosotros-as) disparataron
|
(vosotros-as) disparataron
|
(os) disparataron
|
(ellos-as/ustedes) disparataron
|
Passé simple
|
(yo) disparataron
|
(tú) disparataron
|
(vos) disparataron
|
(él/ella/usted) disparataron
|
(nosotros-as) disparataron
|
(vosotros-as) disparataron
|
(os) disparataron
|
(ellos-as/ustedes) disparataron
|
Futur simple
|
(yo) disparataron
|
(tú) disparataron
|
(vos) disparataron
|
(él/ella/usted) disparataron
|
(nosotros-as) disparataron
|
(vosotros-as) disparataron
|
(os) disparataron
|
(ellos-as/ustedes) disparataron
|
disparataron \dis.pa.ɾaˈta.ɾon\
- Troisième personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de disparatar.