domesticáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe domesticar
Indicatif	Présent	(yo) domesticáis
		(tú) domesticáis
		(vos) domesticáis
		(él/ella/usted) domesticáis
		(nosotros-as) domesticáis
		(vosotros-as) domesticáis
		(os) domesticáis
		(ellos-as/ustedes) domesticáis
	Imparfait	(yo) domesticáis
		(tú) domesticáis
		(vos) domesticáis
		(él/ella/usted) domesticáis
		(nosotros-as) domesticáis
		(vosotros-as) domesticáis
		(os) domesticáis
		(ellos-as/ustedes) domesticáis
	Passé simple	(yo) domesticáis
		(tú) domesticáis
		(vos) domesticáis
		(él/ella/usted) domesticáis
		(nosotros-as) domesticáis
		(vosotros-as) domesticáis
		(os) domesticáis
		(ellos-as/ustedes) domesticáis
	Futur simple	(yo) domesticáis
		(tú) domesticáis
		(vos) domesticáis
		(él/ella/usted) domesticáis
		(nosotros-as) domesticáis
		(vosotros-as) domesticáis
		(os) domesticáis
		(ellos-as/ustedes) domesticáis

domesticáis \do.mes.tiˈkais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de domesticar.

Prononciation

• Madrid : \do.mes.tiˈkais\
• Séville : \do.meh.tiˈkaih\
• Mexico, Bogota : \do.mes.t(i)ˈkais\
• Santiago du Chili, Caracas : \do.meh.tiˈkaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \do.meh.tiˈkais\