dubieus
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin dubiosus, faux gallicisme.
Adjectif modifier
dubieus \Prononciation ?\
- Douteux.
- een dubieuze klant : un client douteux.
- dubieuze vordering : créance douteuse.
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 95,1 % des Flamands,
- 98,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « dubieus [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]