enlunettait
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe enlunetter | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Imparfait | ||
il/elle/on enlunettait | ||
enlunettait \ɑ̃.ly.nɛ.tɛ\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif imparfait de enlunetter.
Voir la conjugaison du verbe enlunetter | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
Imparfait | ||
il/elle/on enlunettait | ||
Passé simple | ||
Futur simple | ||
enlunettait \ɑ̃.ly.nɛ.tɛ\