Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe enmarañar
Subjonctif Présent que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Imparfait (en -ra) que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Imparfait (en -se) que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Futur que (yo) enmarañen
que (tú) enmarañen
que (vos) enmarañen
que (él/ella/usted) enmarañen
que (nosotros-as) enmarañen
que (vosotros-as) enmarañen
que (os) enmarañen
(ellos-as/ustedes) enmarañen
Impératif Présent (tú) enmarañen
(vos) enmarañen
(usted) enmarañen
(nosotros-as) enmarañen
(vosotros-as) enmarañen
(os) enmarañen
(ustedes) enmarañen

enmarañen \en.maˈɾa.ɲen\

  1. Troisième personne du pluriel du présent du subjonctif de enmarañar.
  2. Troisième personne du pluriel de l’impératif de enmarañar.

Prononciation modifier