Voir la conjugaison du verbe enrabiar
|
Subjonctif
|
Présent
|
que (yo) enrabiaras
|
que (tú) enrabiaras
|
que (vos) enrabiaras
|
que (él/ella/usted) enrabiaras
|
que (nosotros-as) enrabiaras
|
que (vosotros-as) enrabiaras
|
que (os) enrabiaras
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaras
|
Imparfait (en -ra)
|
que (yo) enrabiaras
|
que (tú) enrabiaras
|
que (vos) enrabiaras
|
que (él/ella/usted) enrabiaras
|
que (nosotros-as) enrabiaras
|
que (vosotros-as) enrabiaras
|
que (os) enrabiaras
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaras
|
Imparfait (en -se)
|
que (yo) enrabiaras
|
que (tú) enrabiaras
|
que (vos) enrabiaras
|
que (él/ella/usted) enrabiaras
|
que (nosotros-as) enrabiaras
|
que (vosotros-as) enrabiaras
|
que (os) enrabiaras
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaras
|
Futur
|
que (yo) enrabiaras
|
que (tú) enrabiaras
|
que (vos) enrabiaras
|
que (él/ella/usted) enrabiaras
|
que (nosotros-as) enrabiaras
|
que (vosotros-as) enrabiaras
|
que (os) enrabiaras
|
(ellos-as/ustedes) enrabiaras
|
enrabiaras \en.raˈβja.ɾas\
- Deuxième personne du singulier (tú) de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de enrabiar.